25

Rozległe zadania gimnastyki, szeroka skala jej zastosowań i różnorodność ćwiczeń sprzyjały rozwojowi różnych kierunków i rodzajów gimnastyki. Różnią się one głównie celami oraz metodami prowadzenia.

Ogólnopolska Konferencja Gimnastyczna, która odbyła się w Krakowie w 1952 roku, wyróżniła następujące zasadnicze kierunki gimnastyki:

1)    gimnastykę podstawową,

2)    sport gimnastyczny,

3)    gimnastykę pomocniczo-specjalną,

4)    gimnastykę leczniczą.

W ramach wymienionych kierunków wydzielono szereg rodzajów gimnastyki.

Gimnastyka podstawowa dla dzieci i młodzieży:

-    dla dzieci w wieku przedszkolnym (3-6 lat),

-    dla dzieci w młodszym wieku szkolnym (7-10 lat) z wydzieleniem tak w treści, jak i w metodyce prowadzenia zajęć niektórych elementów dla chłopców i dziewcząt,

-    dla młodzieży w średnim wieku szkolnym (11-13 lat) z większym zróżnicowaniem treści i metodyki prowadzenia zajęć dla chłopców i dziewcząt,

-    dla młodzieży w starszym wieku szkolnym (14-18 lat) w dwu odmianach: dla chłopców i dziewcząt.

Gimnastyka podstawowa dla dorosłych:

-    dla kobiet i mężczyzn.

Gimnastyka dla osób w wieku starszym.

3.1. Gimnastyka podstawowa

Zadaniem gimnastyki podstawowej jest:

-    dostarczenie ćwiczącym w zależności od wieku, płci i przygotowania fizycznego szeregu bodźców wszechstronnego rozwoju fizycznego,

-    kształtowanie u ćwiczących szeregu nawyków ruchowych o podstawowym znaczeniu dla życia, pracy i zdrowia,

-    harmonijne rozwijanie organizmu, tj. układu ruchowego oraz czynności wegetatywnych i nerwowych,

-    wdrażanie praktycznego stosowania nabytych nawyków ruchowych w różnych warunkach i sytuacjach życiowych.