261 (10)

3. Dla elementów obliczonych w punktach I i 2 wykreśla się z odpowiednich pozycji alp (rys. 14.3).

Uwaga Jak widać z rys. 14.3, obie linie nakładają się na siebie, tworząc jedną alp mimo odmiennych sposobów obliczenia jej elementów z różnych pozycji. Dzieje się tak zawsze, jcili nic wchodzi w grę błąd metody.

Rys. 14.3. Przykład wykreślenia linii pozycyjnej oblic/onrj metodą klasyczną i tablicami D.cisons-

toka

Przykład 2. Dane: v>, = 45 25,0' N, X_x 069° 30,0' E, t₀ = 250°44.5'. <5 « 54 26,4' N, h_t 63* 20,5'. Obliczyć elementy linii pozycyjnej tablicami H.D.605 oraz wykreślić alp metodą siecznej.

Rozwiązanie:

1.    Przyjmuje się argumenty wejściowe do tablic H.D.605 (zał. 17)

_i?r = 45 00' N. ój - 54*00' N (<p Jt*); t_T =* 320 00',    )._r = 069^r 15,5'E.

2.    Wypisuje się wartości tablicowe h_Tt d i A _f

h_T - 62 55,8',    </ - -4'. A - 55". *

3.    Oblicza się h_s

h_r = 62 55,8

A_x wm — 0l,K' (z tablic interpolacyjnych (zał. 19) p =    +0,3' dla (i = —4’, Dec. Inc = 26,4'

h_g = 62 54,3'. i I>SD - 6,0 - 1,9' - 4.1)

4.    Oblicza się elementy Ali i A

Jf, « 63° 20,5' h. = 62 54,3'

Ah -    +26,2', A = 055 (według reguły znaków podanej w tablicach).