280 (37)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI © Wydawnictwo WAM, Kraków 2005

DALSZE LEKTURY

~1 280

-Afryka Czarna, [w:] Encyklopediareligiiświata, F. Lenoir, Y. Tardan-Masquelier [red.]. Warszawa 2002, s. 1131-1182.

Mitologia afrykańska:

-    B. B. Dadić, Legendy afrykańskie, Warszawa 1957;

-    Bajki murzyńskie, W. Marokini, J. J. Szczepański [red.], Kraków 1959;

-    Z. Stolarek, Czerwone oczy maski, Warszawa 1964;

-Z. Sokolewicz, Mitologia Czarnej Afryki, Warszawa 1986;

-    Eposy Czarnej Afryki (Sundźata albo epopeja Mandingu; Zulus Czaka), W. Leopold [red.]. Warszawa 1977;

-    H. Owusu, Symbole Afryki, Katowice 2002.

Problem etnofilozofii oraz teologii afrykańskiej:

-    A. Zajączkowski, Muntu dzisiaj; studium afrykan i styczne, Warszawa 1970;

-    J. S. Mbiti, Afrykańskie religie i filozofia, Warszawa 1980;

-    A. Zajączkowski, Czas Afry-ki Czarnej, [w:] Czas w kulturze, A. Zajączkowski [red.]. Warszawa 1988. s. 15-46;

-    R. Horton, Tradycyjna myśl afrykańska a nauka zachodnia, [w:] Racjonalność i styl myślenia, E. Mokrzycki [red.]. Warszawa 1992, s. 396-459.

O religiach ludów khoisańskich piszą:

-    R. Stopa. Z badań nad ludnością i kulturą Afryki Południowo-Zachodniej, Warszawa 1938;

-    R. Stopa, Hotentoci - kultura, bajki. j<(zyk. pieśni, Kraków 1949;

-    K. Moszyński, Ludy zbieracko-łowieckie, Kraków 1951;

-    R. Stopa, Mali ludzie w pustyni i w puszczy, Warszawa 1962;

-    H. Lhotc, Malowidła kwitnącej pustyni, Warszawa 1964;

-    R. Caillois, Modliszka, w tegoż: Odpowiedzialność i styl. Warszawa 1971;

-    K. Makulski, Geneza Buszmenów na podstawie badań archeologicznych i etnograficznych, „Etnografia Polska” 1963, t. 7, s. 192-295;

-    M. Wierciński, Co to znaczy' być Buszmenem, [w:] The Pe-culiarity ofMan, vol. 4, Warszawa 1999, s. 115-139.