mL Osuszanie ubytku, zwłaszcza głębokiego, silnym strumieniem sprężonego po-pietrza powoduje przemieszczenie odontoblastów do kanalików zębinowych. Przy Bpowaniu systemów adhezyjnych usuwających warstwę mazistą przesuszenie zę-Kgr powoduje zapadnięcie się odsłoniętych włókien kolagenowych, co wpływa ■fcŁorzystnie na tworzenie warstwy hybrydowej i w konsekwencji obniża siłę wiązania.. Po tej czynności przystępuje się do ochrony pola zabiegowego przed do-sEpem śliny, jeśli wcześniej nie założono ślinochronu (koferdamu). W przypadku pacy bez koferdamu suchość ubytku zapewnia użycie wałków ligniny i ślinociągu. Sun ślinociąg nie chroni przed wilgocią. Zmniejsza jedynie liczbę wałków ii częstość ich zmiany. Wałkami ochrania się nie tylko odcinek łuku zębowego z lennym zębem, ale także sąsiedztwo ujść ślinianek przyusznych i podżuchwo-Spo-podjęzykowych (dno jamy ustnej). Praca w jednym z zębów siecznych wymaga Wożenia wałków obustronnie przy wędzidełku pośrodkowym. Pojedynczy wałek Spowoduje asymetrię wargi, jej opadnięcie i spływanie śliny na zęby.
Ubytki sąsiadujące z dziąsłem mogą ulec zawilgoceniu płynem wydobywającym się z rowka dziąsłowego, kieszonki dziąsłowej (sulcus gingivalis, gingival sulcus, imrsa gingivcilis, gingival pocket). Skutecznie zabezpieczają przed tym zakładane śo rowka nitki retrakcyjne (np. Septofil). Po ochronie pola zabiegowego przed do-sfepem śliny należy przystąpić do końcowego przemycia ubytku i jego osuszenia.
Ubytek przemywa się kuleczką jałowej waty nasączoną wodą destylowaną lub roztworem soli fizjologicznej. Osusza się, tamponując suchą kuleczką z jałowej waty. Nie należy używać jakichkolwiek środków antyseptycznych, które denaturują białko odontoblastów, zwłaszcza w głębszych ubytkach. Przestrzega się przed osuszaniem ubytku sprężonym powietrzem. Prowadzi to do nagłego wysuszenia zębiny, co w głębszych ubytkach powoduje wessanie odontoblastów do kanalików zębi-nowych.
Jako zasadę należy przyjąć, że ubytku nie wolno wypełniać, jeśli w czasie opracowywania została zraniona brodawka lub brzeg dziąsła, nawet w przypadku zatamowania krwawienia. Podczas dalszych czynności (np. zakładanie formówki) zawsze dojdzie do wznowy krwawienia, co z góry przekreśla jakość wypełnienia. W tej sytuacji należy odroczyć wypełnienie ostateczne, dokładnie wymyć ubytek i założyć wypełnienie tymczasowe (fleczer lub pasta sporządzona z tlenku cynku i eugenolu). Wypełnianie ubytku rozpoczyna się od założenia podkładu, którego rodzaj (materiał, warstwy) określono we wcześniejszej fazie. W czasie wykonywania tych czynności obowiązuje zachowanie bezwzględnej suchości ubytku.
Odtwarzanie brakującej ściany zęba
Przed wypełnieniem ubytków klasy II, III i IV zawsze należy odtworzyć brakujące ściany zęba za pomocą kształtki (formówki, matrycy). Bez kształtki nie ma możliwości prawidłowego odbudowania brakującej ściany stycznej. Zastosowanie matrycy jest również zalecane przy wypełnianiu ubytków klasy V, zwłaszcza bardziej rozległych. Kształtki stosowane są w celu odtworzenia kształtu anatomicznego zęba i odpowiedniego punktu stycznego, adaptacji materiału do brzegów ubytku,
285