291 (6)

SN    0,2 mm. W kąpielach fluorokrzemowych wydajność procesu jest

większa i większa jest ich twardość, ale ze względu na agresywność kąpieli są one rzadko stosowane. [Zaletą powłok chromowych

js'N 0 rozwinięć rdośdłiEr

jest ich duża twardość (do 1200 HV)^ł>i dobra przyczepność oraz stosunkowo mała skłonność do pękania. Powłoki chromowe są stosowane do utwardzania gładzi cylindrów, pierścieni tłokowych oraz narzędzi (np. korków do ciągnienia rur).f 12.44.    jakie są zasadnicze cechy procesu żelazowania i powłok żelaznych? ^v Powłoki żelazne wytwarza się w kąpielach chlorkowych przy użyciu anod czynnych — żelaznych. Wydajność procesu jest ok. 10 razy większa niż przy chromowaniu, a grubość powłok może dochodzić do 1 mm. Twardość wynosi 120+600 HV, z tym że są skłonne do pękania. Powłoki te można dodatkowo utwardzić przez nawę-glanie lub chromowanie. Powłoki spękane można roztrawić ano-dowo, przez co zostają one przekształcone w mikropory napełnione olejem i ułatwiające smarowanie powierzchni. 12.45.    Jakie są zasadnicze cechy procesu żelazoniklowania i powłok Fe-Ni? Powłoki Fe-Ni wytwarza się w kąpielach chlorkowych o temperaturze ok. 85°C przy użyciu anod Fe-Ni. Zaletą tych powłok są mniejsze naprężenia niż w powłokach żelaznych i mniejsza skłonność do ich pękania, przy wysokiej twardości (do 600 HV) i dużej prędkości osadzania (0,3+0,4 mm/h). Powłoki te dobrze nadają się do regenerowania części maszyn (przez uzupełnienie startej masy materiału).

itopkowąjzE

OBRÓBKI WYSOKOENERGETYCZNE

****** 12.46. Co to są obróbki wysokoenergetyczne? iotanoK

wydzietei >u pnjap	Do obróbek wysokoenergetycznych zaliczamy takie, przy których wykorzystuje się do nagrzewania wysokoenergetyczne impulsy, jak na przykład promieniowanie laserowe, wiązki elektronów czy strumienia plazmy. Pozwalają one na bardzo szybkie nagrzanie
nowania i?	powierzchni elementu, konieczne do wywołania przemiany fazowej, nałożenia odpowiedniej powłoki lub wtopienia wybranych
elachsi^ fl®^1* g po**	pierwiastków. Dzięki bardzo szybkiemu nagrzaniu, a następnie oziębieniu uzyskuje się właściwości warstwy wierzchniej lub powłoki niemożliwe do uzyskania innymi metodami.

291