c) gruczoły jednokomórkowe egzoepitelialne- u człowieka nie występują, charakterystyczne jest ich występowanie w skórze bezżuchwowców, ryb i kijanek płazów;
d) gruczoły wielokomórkowe egzoepitelialne- ze względu na znaczne różnice zostały podzielone na drobniejsze grupy
- gruczoły wielokomórkowe egzoepitelialne pojedyncze: zwykłe nie posiadają przewodów wyprowadzających, komórki części gruczołowej tworzą pęcherzyki, cewki lub cewko-pęcherzyki (ni to pęcherzyki, ni to cewki). Są typowe dla płazów, u człowieka gruczołem takim jest potowy mały (ale ma kręty przewód
wy pro w-adzaj ący);
- gruczoły wielokomórkowe egzoepitelialne rozgałęzione - posiadają jeden przewód wyprowadzający, do którego uchodzi kilka pęcherzyków', cewek albo cewko-pęcherzyków. Wyobraź sobie kilka gruczołów pojedynczych zebranych razem, a otrzymasz gruczoł rozgałęziony. U człowieka są to np. małe gruczoły jamy ustnej i dwunastnicy;
- gruczoły wielokomórkowe egzoepitelialne złożone - sąjak gdyby połączeniem kilku - lub kilkudziesięciu gruczołów' rozgałęzionych uchodzących do główiiego przewodu wyprowadzającego. Tak duże twory posiadają łącznotkankow-e zręby (tu: wypełnienia). Przykładami mogą być: ślinianki, trzustka, wątroba lub nerka;
\
u£r<LśL