20

WlLŻYNA CIERNISTA

Ononis spinosa

Rodzina: bobowate (motylkowate) -Fabaceae (Papilionaceae)

Na niektórych stanowiskach wilżyna wyginęła z pow-odu zarastania muraw' drzewcami i krzewami. Zagrożeniem jest także intensywne pozyskiwanie do celów^r leczniczych.

OPIS

Pótkrzew z ciernistymi, owłosionymi gałązkami, osiągający 60 cm wysokości, o zdrewniałej, silnie rozgałęzionej, podnoszącej się łodydze i zdrewniałych korzeniach. Liście górne pojedyncze, natomiast dolne - 3-listkowe, wszystkie o wyraźnie ząbkowanych brzegach. Łodygi, liście i kwiaty pokryte gru-czołkami zawierającymi substancję o nieprzyjemnym zapachu. Kwiaty grzbiecis-tc, barwy różowej, z ciemniejszym żyłkowaniem, czasami białe, długości 1-2 cm, zebrane w luźne grona. Owoc w postaci strąka barwy żółtobrunatncj, jednona-sienny. Korzenie o grubości do 2 cm, charakterystycznie spłaszczone i poskręcane. Dzięki wytwarzaniu rozłogów korzeniowych wilżyna często tworzy kępy złożone z kilkunastu lub kilkudziesięciu okazów.

KWITNIENIE

Czerwiec - wrzesień.

■■H SIEDLISKO 1

Suche łąki, murawy, miedze, przydroża, nasłonecznione zbocza dolin i wąwozów.

Gleby suche, piaszczyste lub gliniaste, o wysokiej zawartości wapnia i odczynie zasadowym. Gatunek wybitnie światlo-żądny, nieznoszący ocienienia. Dobrze znosi zasolenie gleby, dlatego występuje na klifach nadmorskich.

WYSTĘPOWANIE

Dość licznie na zachodzie Polski; na rozproszonych stanowiskach na wyżynach południowej części kraju. Gatunek rozpowszechniony w’ zachodniej i środkowej części Europy, a także w'Azji i północnej Afryce.

CIEKAWOSTKI

Korzenie, zawierającym m.in. flawonoidy, garbniki i olejki eteryczne, są cennym surowcem wykorzystywanym w ziołolecznictwie.

ZAGROŻENIA

74