30 31

Str. 30 Rozdział IV

ROZDZIAŁ IV

W rozdziale tym przedstawię najczęściej spotykaną w praktyce kontynuację.

1 .e4 e5 2.f4 e:f4 3.£tf3

Czarne mają teraz w czym wybierać. Mogą próbować utrzymać gambitowego pionka 3...g5, 3...d6 z dalszym g5 (tzw. obrona Fischera), 3...ŚLel (rozpracowane przez Euwego), 3...£if6 lub 3...h6.

Mogą także zgodnie z radą Laske-ra zwrócić gambitowego pionka aktywizując swe figury.

3.. .d5 4.e:d5

Za zdecydowanie słabsze uchodzi 4.e5. W partii Gunsberg - Piilsbu-ry, Wiedeń 1903 czarne zachowały pionka więcej i lepszą pozycję po:

4.. .g5 5.h3 £>h6 6.d4    7.i.d3

^g3 8.2h2 h6 9.Qbd2 c5 10.d:c5 A:c5 11 ,^b3 ^c6 12.c3 \tb6.

4...£>f6

Jest to wyjściowa pozycja tzw. obrony współczesnej. Czarne są zainteresowane jak najszybszym

Gambit królewski

rozwojem oraz uniemożliwieniem białym budowy silnego centrum.

Białe mogą teraz walczyć o prze wagę w następujących kontynuacjach:

A)    5.c4

B) 5.£ic3 O str. 32

C) 5.Ac4 O str. 34

D)    5.i.b5+ O str. 38

Po 5.&e2 powstaje pozycja gambitu Petrowa (patrz Rozdział I wariant C).

O A) 5.c4

Białe starają się utrzymać przewagi,) pionową w centrum mając na uwu dze ewentualne zabranie pionka f4 Przy uważnej grze czarne nie po winny mieć żadnych problemów / uzyskaniem doskonałej pozycji.

5...C6

Natychmiast przystępując do rozbl cia centrum. Warto zobaczyć czym może grozić opieszałość w tym momencie:    5...Ad6    6.d4

7.Ad3 0-0 8.0-0 b6 9.Wc2 c5 10.NI

Zbyt optymistyczna jest natomlnnl próba kontrataku poprzez 5. bti Po 6.£ic3! (6.d4 i,b4+ 7.4 \c3 0 II

8.1. :f4 2e8) 6...b:c4 7.A:c4 J.d6

8.d4 4^bd7 9.0-0 0-0 10.Ab3 4^b6 11.4te5 Ab7 12.&14 £sb:d5 13.£g5 Ae7 14.A:f6 A:f6 15.®h5 :i.:e5 16.d:e5 białe osiągnęły zdecydowanie lepszą pozycję Keller -Szafer, korespondencyjna 1980.

6. d4

Za słabsze uchodzi 6.d:c6? 4J:c6

7. d4 z doskonałą grą czarnych:

7.. ..6.g4 (ciekawe jest także 7...g5!?

8. d5 g4! 9.44d4 ,kc5) 8.d5 AJ3

9. W13 (9.gJ3 Ab4+) 9...£*I4 10.^03 ic5 11 .icf4 0-0 i wg analizy Steinera czarne mają wyraźną przewagę.

Białe mogą grać natomiast 6.4ic3, aby po 6...c:d5 7.c:d5 Ad6 8.We2+ #e7 9l#:e7 <&>:e7 10.Ac4 uzyskać równą grę.

6.. .£.b4+

Po 6...c:d5 białe mogłyby wtrącić f.c5 ograniczając Af8.

Głazków i Estrin ("Korolewskij Gambit", Moskwa 1988) twierdzą źe taka struktura pionowa jest korzystna dla białych.

Spójrzmy na przytoczone przez nich przykłady:

»7...o6 8.A:f4 Ag7 9.jk,b5+ Ad7

10.1. :d7 W:d7 11.0-0 LZajcew -Goldberg, Moskwa 1963.

*7-b6    8.b4 a5 9.4te5 Ad7

(9...a:b4 10.Ab5+-) 10.4M7 #:d7 11.4 ',c3 a:b4 12.i_.b5 4}c6 13.4^a4 b:c5 14.®e2+ 4te4 15.^b6 z wyraźną przewagą Litwin - Bruk, korespondencyjna 1966.

•/... ó e7 8. J,:f4 0-0 9.b4 b6 10.4}c3 m5 11,4 a4 42ifd7 12.ji.b5 i.b7

13.1. :b8 2:b8 14.c6 z wygraną Gu-nlew - Czapliński, Moskwa 1967.

*7...4^c6 8.i.:f4 4te4 9.4^c3 Jig4

10.#b3 z przewagą białych Jer-szow - Puszkariew, korespondencyjna 1971.

W przykładach tych czarnym nie udało się poderwać piona c5 ani stworzyć innej kontrgry np. w oparciu o punkt "e4" i aktywność figur. Nie należy jednak rezygnować z tej pozycji. Miłośnikom podobnych struktur proponuję zbadanie partii Tołusz - Awerbach, Leningrad 1959. Oto fragment:

7.. .4te6 8.i.:f4 i.e7 9.4ic3 0-0

10.i,b5 4te4 11.0-0 J.g4 12.Wa4 A:f3! 13.g:f3 4^g5 14.i.g3 4^e6 i czarne mają świetną kontrgrę.

Wróćmy do głównej kontynuacji.

7. £\c3

W partii Veingerer - Nickl, Lienz 1988 białe nieoczekiwanie odniosły zwycięstwo po:    7.i.d2    A:d2+

8. #:d2 c:d5 9.®:f4 0-0 10.4^c3 4^c6 11 . Jie2 d:c4 12.0-0 4^d5 13.4i:d5 ®:d5 14.Sad1 Af5? 15.4}e5 A.:d3 16.4j:d3 c:d3 17.2:d3 2ad8 18.Af3 i białym udało się uruchomić pionka d4, co przesądziło o wyniku partii. Jednak po prawidłowym 14...h6 (zamiast 14...Af5) czarne zachowywały przewagę.

Warto wiedzieć, że już w partii Randvir - Keres, Tallin 1945

czarne zagrały 12...±e6 13.4to5 a6 14.4jd6 4^h5 15.Wg5 4^:d4 16.W:h5 4^:e2+ 17.<&h1 W:d4 z oczywistą przewagą.

7.. . c:d5

Próbowano także 7...0-0 8.it:f4 (8.d:c6l? £\:c6 9.i.:f4) 8...He8 9.4te5 4te4?(lepsze 9...c:d5) 10.Wc2 c:d5