300 (34)

482

Rys. X 11.20. Schemat regulacji dławieniowej

Zawór bezpieczeństwa Z, pozostaje w normalnej eksploatacji pełnootwar-ty. Za zaworem Z, umieszczony jest szeregowo zawór regulacyjny Z₂, będący pod działaniem układu automatycznej regulacji.

Ciśnienie przed zaworem odcinającym p„ jest stałe w stanach ustalonych. W miarę zamykania zaworu dławiącego Z₂ spada ciśnienie za zaworem, tj. ciśnienie przed pierwszym stopniem turbiny p,, i zmniejsza się przepływ pary w myśl prawa przelotności (XI 1.82).

m, P-

(przy założeniu p„ * p'_M).

Odpowiedni przekrój zaworu dławiącego wynika z równania ciągłości napisanego dla zaworu:

A, -    (XI 1.94)

gdzie: c_t — y/2h_s jest prędkością izentropową w zaworze, wynikającą ze spadku od ciśnienia % p_t9 przed zaworem do ciśnienia p_t za zaworem.

Współczynnik wydatku w zaworze p. zależy od kształtu zaworu i ogólnie jest funkcją położenia zaworu i stosunku ciśnień pjp_jn.

Z grubsza pole powierzchni otwarcia zaworu można obliczyć ze wzoru:

(Xll.95)

Spadek izentropowy w zaworze h, znajdujemy z wykresu entropowego (rys. XII.21). współczynnik prędkości wynosi w pierwszym przybliżeniu

<p, * 0,8.

s

Rys. XH.21. Przebieg ekspansji w turbinie bez przegrzewu miedzystopniowego z rc₍iilacj.| dlawieniową; a — obciążenie pełne, b - obciążenie częściowe

Wzór (XI 1.94) lub (XII.95) obowiązuje przy spadku h, mniejszym od krytycznego. Gdy h_t > h_kl, wtedy

mv_k,

czyli

A, ~ m.

Przy kształtowaniu zaworu dławiącego należy uwzględnić wymagania

dynamiki regulacji, z których punktu widzenia korzystna jest liniowa zależność

między mocą turbiny a położeniem zaworu. Ponieważ moc jest w przybliżeniu proporcjonalna do strumienia masowego pary. przeto żądanie liniowości zaworu sprowadza się często do proporcjonalności między jego położeniem a natężeniem przepływu.

W procesie dławienia w zaworze punkt określający stan początkowy przed układem łopatkowym przesuwa się na wykresie entropowym / —s w prawo