Kolendowicz7

Rys. 11-19

Rys. 11-20

■    Oprócz momentu zginającego działa w przekroju belki także siła poprzeczna powodująca występowanie naprężeń stycznych. Wyznaczeniem tych naprężeń zajmiemy się później.

■    Rozpatrzmy odcinek belki przeciętej dowolnym przekrojem, przedstawiony na rys. 11-20. Niech siły obciążające działają w płaszczyźnie środkowej, która przechodzi przez oś symetrii z przekroju. Płaszczyzna momentu zginającego M pokrywa się wówczas z płaszczyzną środkową. Oś z, jako oś symetrii, jest zarazem jedną z głównych osi bezwładności (por. 5.2.6)., Gdyby siły obciążające nie leżały w płaszczyźnie środkowej, wówczas belka oprócz zginania byłaby jeszczwskręcana. Można udowodnić, że oś obojętna y przechodzi _izawsze przez środek ciężkości przekroju i jest drugą główną osią bezwładności przekroju. W^rii zginania przyjmujemy hipotezę Bernoulliego, według której przekrój belki płaski przed zgięciem pozostaje płaski po zgięciu, a dwa sąsiednie przekroje obracają się podczas zginania dookoła osi obojętnej (rys. 11-21). Z hipotezy tej wynika, że odkształcenia podłużne włókien, wydłużenia i skrócenia, są proporcjonalne do odległości włókna od osi obojętnej.

Rys. 11-21

187