DSC28

Rys. 6.5. Stany pomocnicze, wykresy momentów zginających i linie ugięcia

Podstawową ideę metody sił, omówioną na przykładzie z rys. 6.1, rozszerzymy teraz na przypadek USN o dowolnej wartości SSN. Rozważymy w tym celu USN o SSN—3, pokazany na rys. 6.4. Układ ten przekształcimy w USW, usuwając podpory występujące w punktach B,C,D i zastępując ich działanie siłami hiperstatycznymi X\,X2,Xz- Na otrzymany w ten sposób UP działają teraz siły uwidocznione na rys. 6.5al, na którym pokazano również wywołany przez nie wykres momentów zginających M(x). Zauważmy, że wykres ten jest sumą wszystkich czterech wykresów pokazanych na rys. 6.5bl,b2,b3,b4. Ponieważ z porównania rys. 6.5ai z 6.5bi dla i=2,3,4 wynika związek Mj(x) = XiMi(x), zatem możemy napisać na podstawie zasady superpozycji

3 3

fil

M(x) B M_p(x) 1|g M_k(x) = M„{x) I li X_kM_k(x).

fc=i Jfc=i

Pod wpływem obciążeń działających na przyjęty UP (rys. 6.5al) punkty B,C,D doznają pewnych przemieszczeń, które oznaczymy przez Aj, Aj.Xj-Oznaczenie Aj wiąże się z jego interpretacją jako przemieszczenia odpowia-