75 (118)

148

Rys. 11.20

W wyniku rozwiązania układu dwóch eformułówanych powylej ró. nań otrzymano następujące wartości raakcji:

R

2

Znajomość reakcji Ri 1 R₂ Pozwala na obliczenia wartości sił normalnych 1 następnie naprężeń w poszczególnych przekrojach pręta - w przekroju 1-1

N « 1 P • 20660 N,

^N1 4 • 73 P 4 • 73 ■ 15 • 10_L_ 65,77 MPa,

*1 '“i ' h.7    53 . 20²

- w przekroju II-II

"i ■^!p -¹ i

- w przekroju III-III

Nj ■ P ♦ ¹ -§j P ■ 2-|§- P - 35 660 N.

4 • 126 • 15 • 10³ 53 3! 30²

50,45 MPe,

J . -"i .    4 • 126P

^{3 F}3 53 3T (l,5d)^Z

°3 ^< kr‘

Wykresy elł i naprężeń normalnych i* pręcie przedstawiono na rys. II.20b.

Zadanie można również rozwlęzać metodę superpozycji. Rozpetry-wany układ rozbija się w tym celu na dwa układy proste statycznie wyznaczalne (rys. 11.19). Gdyby nie działała reakcja Rg, wówczas swobodne wydłużenie pręta wywołane siłami obciężajęcyml wynosiłoby (rys. II.19b)

Gdyby na pręt nie działały siły obclężajęce, lecz jedynie reakcja R_, wówczas zmiana długości pręta wynosiłaby (rys. II.19c)

:więzywanym zadaniu wydłużenie całkowite pręta jest równe :em Al' ♦ Al" • 0, czyli