27 (399)

Przykład 6.3 125

n_y = 65 + 5 + 35 + 60 - 36 = 129 mm, M₀ = Ve_v = 47,2-0,129 = 6,09 kNm.

Analizując obciążenia poszczególnych nitów w połączeniu można stwierdzić, że najbardziej obciążony jest nil 1, ponieważ odpowiednie składowe sił działające na niego sumują się, a ponadto jest on najbardziej oddalony od środka ciężkości grupy nilów (r_} = r_aM). Siłę wypadkową przypadającą na nit 1 można obliczyć dwoma sposobami (rys. 6.4)

Siły składowe    Siła wypadkowa S w nicie 1

od momentu M_a    - w'p sposobu a    - wy sposobu b

/

Rys. 6.4

a)    wg wzoru (79) normy,

b)    sposobem tradycyjnym, polegającym na określeniu wartości rzutów' sił składowych na osie x, y i wyznaczeniu wypadkowej tych rzutów.

a) Obliczenie siły wypadkowej dla nita 1 wg wzoru (79):

siła składowa S_F działająca na każdy nil od wpływu wypadkowej F z sił

F= V/-;² + Fy = V24,8²+47,2² = 53,3 kN,

S_F = Fin = 53,3/5 = 10,66 kN;

-    kąt nachylenia siły F i S_F do osi y

6_F = arc tg(F_x/F_y) = arc tg <24,8/47,2) = 27,72°,

-    siła składowa S# działająca na nit 1 od wpływu momentu M₀

i>_M = M₀r_] /Z(r,)² - 6,09-0,0646/(13320-10 ⁶) = 29,53 kN,

-    kąt nachylenia siły S_M do osi y

e_M = arc tg(-y_l/A*₁) = arctg(60/24) = 68,20°,