alizowana przez aparaturę nawigacyjną, której sercem jest platforma bezwładnościowa.
W konstrukcji systemu naprowadzania pocisku ALAS wykorzystano zobrazowanie telewizyjne oraz termowizyjne, umożliwiające wykrywanie małogabarytowych celów ruchomych i stacjonarnych w dzień i w nocy. Obraz z kamer telewizyjnej i termowizyjnej jest transmitowany za pomocą światłowodu do naziemnej stacji kontrolnej, gdzie jest analizowany, opracowywany i wyświetlany na monitorze operatora, który może przesłać na pokład pocisku sygnały sterujące. Zasadniczo dolot do wskazanego celu odbywa się w sposób automatyczny, na podstawie danych zaprogramowanych przed startem. Operator może na bieżąco prowadzić obserwację podczas dolotu do celu i - w przypadku dostrzeżenia ważnego obiektu - w dowolnym momencie skierować nań pocisk. Alternatywnie może wymusić skierowanie głowicy na dowolny cel na trasie dolotu za pomocą manipulatora (joystick) na swym stanowisku operatorskim, prowadząc rozpoznanie, interesujące obiekty mogą zostać oznaczone do dalszego rozpoznania lub od razu wskazane jako cele. Sam atak także może przebiegać w sposób automatyczny, gdy operator wcześniej (np. jeszcze przed startem, przy wzrokowej widoczności celu) potwierdzi wybór celu, czy też na dowolnym odcinku lotu, po określeniu przez niego ostatecznego punktu trafienia. Stopień zautomatyzowania procesu obniża obciążenie operatora i tym samym zmniejsza wymagania co do poziomu jego wyszkolenia. Zaawansowany podsystem obróbki obrazu jest zasadniczo potrzebny w fazie wykrycia obiektu, jego rozpoznania, określania i wstępnego wyboru ostatecznego celu ataku.
Jak wspomniano, jednym z obszarów zmian wprowadzonych w kolejnej wersji pocisku jest część bojowa. Podobnie jak w pierwszej odmianie ma ona konstrukcję modułową (możliwe jest np. zastosowanie ładunku kumulacyjnego lub penetru-jąco-odłamkowego), ograniczoną średnicą kadłuba - 165 mm oraz masą - w docelowym rozwiązaniu zmniejszoną do 10 kg. Rozszerzeniu uległ także zakres temperatur roboczych, który wynosi od -30 do +70°C, zachowano za to niezmienione warunki widzialności celu.
powierzchnie
sterowe
zbiornik paliwa wlot powietrza
rozłożone powierzchnie nośne
generator
elektryczny
szpula ze
marszowy silnik turboodrzutowy
światłowodem
Przekrój pocisku ALAS w ostatniej znanej konfiguracji.
Makieta najnowszego wariantu ALAS-a zaprezentowana po raz pierwszy publicznie na salonie IDEX 2007 w Abu Ohabi.
Przygotowanie do misji obejmuje trzy etapy - zajęcie pozycji oraz przygotowanie przedstar-towe, kontrolę przedstartową systemów, zaprogramowanie parametrów misji w pokładowym
komputerze pocisku oraz osiągnięcie gotowości do odpalenia. Start następuje przy kącie nachylenia pojemnika wynoszącym minimum 60°, silnik startowy zapewnia osiągnięcie wysokości przelotowej 300 m
Detale konstrukcji ALAS-a: boczne wloty powietrza do silnika turboodrzutowego z dobrze widocznym oddzielaczem warstwy przyściennej (po lewej) oraz część głowicowa z przezroczystą osłoną kamery układu naprowadzania oraz czterema powierzvchniami sterowymi.
■ TtcHniMfi 9 /9rHlQ wojshouir l/ ćUUD