64
V
Ry*. 2.3. Sch«m«t diagramu WEIMA
Określenie kata drogi po ortodrom-e |KDdp * z) wykonuj* się w spc sób następujący
1. Na podstawowym południku diagramu (N-S). na któryii oznaczona jest skala szerokości i deklinacji. zaznacza ti« wartość szare kości geograficznej punktu koricowego lf8 - Oac.. otrzymując punk
O.W dolnej części południka (opis w kolorze zielonymi odkłada U szerokości południowe, a w górnej części (opis w kolorze czarnym) Ul rokoici północne.
2. W punkcie przecięcia się hiperboli różnicy długości ficznej AA ■ LHA (w kolorze czerwonym) z elipsę szerokości oel graficznej punktu wyjście » Lat. (w kolorze niebieskim). ozM cza się punkt E. Ola szerokości geograficznej północnej wartośl
AA • LHA wzrastają zgodnie z ru •hem wskazówek zegara i 14 ozna czona liczbami w kolorze czarnym Dla szerokości południowej war: tości AA • LHA oznaczone są liczbami w kolorze zielonym 1 rosną w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara
3. Należy połączyć punkt E z punktem O.
4 Kierunek EO wykreślony ze Środka diagramu (pkt 0) na przeciąć tu z zewnętrznym kręgiem wskazuje KDdp ■ z w systemie pełnym (0°* 360°>
Przy korzystaniu z diagramu WE IR A należy pamiętać, że:
1. Wykreślany kąt drogi po ortodromie (KDdp • z) ma zew sza kierunek od punktu na elipsie szerokości (Lat.), tj punktu E do punktu na skali szerokości (Dec.), tj. punktu D.
2. Na diagramie wartość LHA » AA iest wyrażona w systemie pełnym 1 definiowana jako łuk równika niebieskiego liczony od południka obserwatora w kierunku zachodnim do koła godzinnego dane go ciała. Mając to na uwadza w sytuacji, gdy otrzymana z obNaart AA • Af - Aa ma znak E (plus), argumentem wyjściowym do diagramu jest wartość A Avv - 360° - A Af. Takie podejście do za-gsdmeo-a pozwala uniknąć pomyłki w odczytaniu KDdp(z) wyrażonego na diagramie w systemie pełnym.
Tablicową wersją diagramu WEIRA są. rzadziej dzisiaj wykorzy-stywene.tablice ..ABC", Stanowią one rozwiązanie wzoru trygonome bycznego:
-tg (Lat.) ctg (LHA) ♦ tg (Dec.) cosec (LHA) * sec (Lat.) ctg (z)
Każda z tablic deje wartość jednego wyrazu z zależności (2.10). Tak więc
(2.11)
A - -tg (Lat.) ctg (LHA) B - tg (Dec.) cosec (LHA) C • sec (Lat.) ctg (z)