357 (7)

S*.h*J wi$c

Jh    coić . .

— » -coif-• sin/

Jt    cos A

można wyrazić w postaci

c/A co* o . . sine , .

— ---cos<5 • sm/ ---- coseJ • sin /.

Jr

co i/l

sin/

A wice ostatecznie

dh

— » -coto * ni(. dl

C.3»>

W/oj (2 ’a) można r.ik/e łatwo wyprowadzić z ry» 2.8 Na tym rysunku mamy boki

	GtB JA ' cos h o»az.
i także kąty	(J R*j; X) oraz
s\*J	Gili — Jh t*»<i's * sinr/
A ' \c ostokc/ińc	Jh — ta —cos 4
	Jt

(2-U)

WYPROWAOZINtE WZORÓW (2.7) | (2.1)

IWobiMC jak zmiany wysokt*sci róvnfc> .-mi. n_s- azymutu można wyrazić jako funkcje kąta godzonego (cza*u). stosując rozwinięcie w MC((g Taylora.

- ^JA ... ¹ 4'^A A I ^ -’ Jl f- •-f ' .1/ + •••

dt 2 di

P*iwizą iskIh-Jh.j obli:/* *>, różniczkując wzór (l.łl) yedług zmiennych A i t. Otrzymujemy JA

— -sin/ -ctg* •«>%/<// = sin o * sin /«//. Mn* A

M

JA sin’ A

(cos/ • ctg A-Nin/ • sin ę»).

Ji sin /

Wprowadzając Jo wyrażenia w nawiasach sin A, uzyskamy

JA sin A Jt sin/

Przypomnijmy wzór (1.7; na cosinus kąta j\i^ra1akf>c/ncgo

cos</ • cm / • sok A sin / sin A • sin ę.

Puwa strona lego wzoru jest równa naszemu wyrażeniu w nawiasach. Wobec tego

JA sin A

(cos / • COS A sin A • sin / • sin *).

sin;

(-coseh