skanuj0287 (4)

obi

(11.54)

_2_

r + —) • n (1 — v²) • sin a₀ ■ cos a₀ i B₂J

Oznaczając pierwszy pierwiastek przez C, otrzymuje się ostateczną postać ■vzoru na obliczanie maksymalnych nacisków powierzchniowych dla uzębień Icół zębatych (dla zębnika)

Wartości współczynnika C dla niektórych materiałów i kąta przyporu a<, = 20° są podane w tablicy 11.9.

Uwaga: W obliczeniach zębów wg wzoru 11.55 należy ściśle przestrzegać stosowania jednostek wg wyjaśnień przy wzorze 11.53, ponieważ wartości mianowane mieszczą się również we współczynniku C.

Tablica 11.9

Wartości współczynnika C we wzorze Hertza przy kącie przyporu a<> = 20°

Materiały kół i moduły Younga	V	koło	C i (MPa)^2
Stal po stali Ey=E2 = 210000 MPa	0,35		478,2
Stal po żeliwie Ey = 210000 MPa E2 = 90000 MPa	0,35	stalowe	370,4
	0,25	żeliwne	365,0
Żeliwo po żeliwie Ey = E2 = 90000 MPa	0,25		308,4

Maksymalne naciski rzeczywiste p_max należy porównać z naciskami dopuszczalnymi k₀. W literaturze przedmiotu istnieją dość znaczne rozbieżności w zakresie metod wyznaczania nacisków dopuszczalnych k₀ przy obciążeniu stykowym. Najczęściej są one uzależniane od twardości Brinella HB oraz od prędkości obrotowej i żądanego czasu pracy przekładni T. Zgodnie z poz. 16 spisu literatury orientacyjną wartość dopuszczalnych nacisków powierzchniowych przyjmuje się wg przybliżonego wzoru

5 HB

w którym:

HB — twardość Brinella,

W — współczynnik zależny od prędkości obrotowej n i czasu pracy przekładni T.

287