d) ponownie sporządzić roztwór nr 3, dodać go do 100ml wody. wymieszać i zmierzyć pH.
Powtórzyć ćwiczenie nr 1 używając roztworów: KH2P04 i Na2HP04. Wykonać odpowiednie obliczenia.
Otrzymany w kolbce miarowej na 100 ml roztwór HCI uzupełnić wodą destylowaną do kreski (menisk dolny). Wymieszać.
Odpipetować 10 ml tego roztworu do kolby stożkowej, dodać 2-3 krople błękitu bromotymolowego. Miareczkować mianowanym roz tworem zasady sodowej używając biurety. Z przynajmniej pięciu oznaczeń obliczyć stężenie molowe i miano otrzymanego do anali zy HCI.
Dokonać odpowiedniej oceny statystycznej wyników (średnia arytmetyczna ± odchylenie standardowe).
Powtórzyć doświadczenie nr 3 używając otrzymany do anali/y kwas octowy oraz wskaźnik odpowiedni dla tego typu miareczko wania. Wykonać odpowiednie obliczenia.
I I ONARDA DUCZMAL IV OKSYDYMETRIA
wpadnienia do powtórzenia utleniacz, reduktor, liczba utlenienia makcje redoks, w których utleniaczami są: KMn04, K2Cr207 nadtlenek wodoru jako utleniacz i reduktor półogniwa typu Me/Me+n, normalna elektroda wodorowa.
Reakcje utleniania i redukcji (oksydoredukcyjne, red-ox) są to i il-ln reakcje, w których zachodzi przeniesienie elektronów od • luwolnego donora (reduktor) do akceptora (utleniacz).
donor elektronu=F=^= akceptor reduktor ^-+~| w utleniacz
Reduktorami zwykle są cząsteczki lub jony posiadające atomy "ii m/szym stopniu utlenienia np. Me0, H, CT2, utleniaczami są i'.loczki lub jony posiadające atomy na wyższym stopniu "Umilenia np. Me+n, H+, O.
W układach biologicznych atomy węgla cząsteczek organiczni występują na jednym z czterech formalnych stopni utlenienia, i" |nit -3, -1, +1, iub +3.
77