alfons [od imienia bohatera komedii A. Dumasa-syna „Monsieur Alp-honse”] ‘o mężczyźnie, który czerpie zyski z cudzego nierządu’ posp./wulg. NP Możesz pracować kiedyś jako alfons, ale nie pozwolę, żebyś miał charakter dziwki! (WŁ Naj 88) || Nie sądzicie chyba, że alfons nie jest człowiekiem? Alfons także ma swoje prywatne smutki i zmartwienia... (HM Zwr 201) ||... skarżyły się na wyzysk ze strony alfonsów zawłaszczających ich wartość dodatkową. (NIE) □ SJPD, SJPSz, Kieł, Stęp, Tuf Jednostka używana też jako wyzwisko.
armata ‘członek męski’ wulg. obycz. NP Ale mu armata z gaci wystaje! || Dziewczyny mdlały, jak ładował w nie swoją armatę. || Łatwa zagadka: dwie kulki i armatka. O zdr. armatka □ Dąbr: 204, Kieł, Stęp, Tuf
bajzel posp./wulg.
1. bajzel ‘dom publiczny’ prze star z. NP Jolka była właścicielką niewielkiego bajzlu na peryferiach miasta. || Nie miał żadnej dziewczyny. Raz w tygodniu, czasem częściej, chodził do jakiegoś bajzlu. □ SJPDSupl, SJPSz, Kieł, Stęp, Tuf
2. bajzel [tylko l.p.] ‘bałagan’ NP Ale tu bajzel! Nawet na podłodze nie da się usiąść. || Nie rozumiem, jak ty możesz żyć w takim permanentnym bajzlu. □ SJPSz, Kieł
bajzelmama ‘właścicielka domu publicznego’ posp./wulg. NP Przeszła na emeryturę jako kurwa i została bajzelmamą. || Marianna była najstarszą bajzelmamą w miasteczku, zbliżała się do osiemdziesiątki. □ Stęp, Supl, Tuf
banan ‘członek męski’ wulg. obycz. NP Żołnierze myli dokładnie swoje banany po powrocie z przepustki. || Chodź z nami na dziewczynki! Czy ty już w ogóle coś robiłeś swoim bananem? O zdr. bananek □ Bog-Waw: 53, Dąbr: 203