3

M agazy ■ towarów

Wartość sprzedanych towarów

	(1>
1 Spr?ada2 kjwaro*	Siis li -	.Cyjl ■ '"V :\1 7 . .
Magazyn towarów		Rozliczenie niedoborów
	* (*> ^
Magazyn towarów		Zaspól 4
	^^

J. Ptiokazankt famarćm rwonte reprozeantacfl f mkfamy

Przykład 2. Typowe księgowania rozchodu towarów

» prowadzenie ewidencji ilościowej,

» prowadzenie ewidencji wartościowej.

I odpisywanie w koszt) wartości materiałów na dzień ich zakupu, pod warunkiem wyceny ich pozostałości na koniec okresu sprawozdawczego oraz ustalenia stanu materiałów poprzez spis z natury nie później niż na dzień bilansowy.

Metodę wscens składników aktywów obrotowych na przykładzie materiałów został) omowione w nr 2 tygodnika Księgowość i Kadry.

Za zgodą kierownika, jednostka może:

► me obejmować szczegółową ewidencją ilościową określonych rodzajów iowarow i z wyjątkiem rzeczowych składników aktswów obrotowych. które są szczególnie cenne lub ważne dla podmiotu).

i w punktach obrotu detalicznego zastąpić ew idencję ilościową lub ilo-łCKWMi-wartosciową towarów, analityczna ewidencją wartościową.

Taka deozja kierow nika jednostki powinna zostać zapisana w Opisie Zasad Rachunkowości.

Zgodnie z art. 10, ust. 1 ustawy o rachunkowości kierownik jednostki ustala, którą z metod rozchodu towarów przedsiębiorstwo przyjmie do stosowania. Wśród metod tych wyróżniamy.

»rozchód według cen przeciętnych, czyli ustalonych w wysokości średniej ważonej cen (kosztów) danego materiału,

»rozchód - metodą FIFO (z ang. First In - First Out),

» rozchód - metodą FIFO (z ang. Last In - First Out), i w drodze szczegółowej identyfikacji rzeczywistych cen (kosztów) tych materiałów, które dotyczą ściśle określonych przedsięwzięć niezależnie od daty ich zakupu lub wytworzenia.

Metody ustalania marży handlowej

Jak wiadomo, obrót towarowy jest cechą charakterystyczną przede wszystkim dla jednostek handlowych. Jednostki takie mogą dokonywać sprzedaży zarówno na dużą skalę (handel hurtowy), jak i na rzecz odbiorców indywidualnych (handel detaliczny). W obu rodzajach sprzedaży można wyróżnić tzw. marżę handlową. Przez marżę handlową należy rozumieć kwotę (procent) doliczoną do wartości zakupionych towarów na pokrycie kosztów działalności. Marżę można wyliczyć w dwojaki sposób (podane w poniższych przykładach ceny zakupu i sprzedaży są cenami netto - bez VAT):

1. Metoda „od stu” - polega na doliczeniu

wprost do ceny zakupu lub nabycia równowartości procentu od tej ceny

PRZYKŁAD 3

Cena zakupu wynosi 1000,00 złotych

Marża wynosi 10 proc.

Cena sprzedaży wynosi 1000,00 + 10 proc. = 1100,00 złotych

2. Metoda „w stu” - polega na ustaleniu procentu marzy jako części ceny sprzedaży

PRZYKŁAD 4

Cena zakupu wynosi 1000,00 złotych Marża wynosi 10 proc. od ceny sprzedaży Cena sprzedaży wynosi 1111,11 złotych, ponieważ 1111,11 - 10 proc. = 1000,00 złotych (1000,00 / 90 proc. = 1111,11)

W praktyce nie zawsze możliwe jest osiągnięcie zaplanowanej marży handlowej. Przedsiębiorstwo prawie zawsze działa w określonym otoczeniu rynkowym, które to wpływa na możliwą do uzyskania cenę. Ponadto cena sprzedaży może być obniżona np. o udzielone rabaty. Dlatego leż marża handlowa powinna stanowić punkt wyjścia do ustalania cen sprzedaży jak leż widełek, w jakich można obniżać tę cenę.

Adam Horemski, Piotr Rybicki

Autorzy są pracownikami firmy audytorskiej

3 WE WTOREK ■DODATEK

Wskaźniki

dla

przedsiębiorcy