3 (1335)

Rys.15.3. Ilustracja metody kompensacyjno-porównawczej pomiaru napięcia

Przedstawiona metoda kompensacji jest metodę tzw. "zarowę",pr?d w momencie pomiaru nie przepływa przez badane źródło. Oest to metoda bezpośrednia, w której konieczna jest znajomość dokład -nej wartości U, ponieważ napięcie U_x (e_x) kompensujemy _3padkiem

napięcia na potencjometrze, przez który przepływa prąd pod wpływem przyłożonego napięcia U.

Inną metodę - bardziej dokładnę - jest tzw. metoda kompen-sacyjno-porównawcza pomiaru napięcia nie wymagająca znajomości wartości napięcia zasilającego kompensator U .

Schemat układu przedstawiony jest na rys.15.3, a zasada pomiaru przebiega następująco:

a) przeprowadzamy kompensację układu z wzorcową siłę elektromotoryczną E_w i otrzymujemy (jak w poprzednim układzie)

R

R

2

(15.7)

b) przeprowadzamy kompensację układu z badaną siłą elek -tromotoryczną E_x i mamy

o) dzieląc stronami równania (15.7) i (15.8) otrzymujemy

E

x

R

2

E

R.

Stąd

2

w

(15.9)

Zakres badanej siły elektromotorycznej E_x jest ograniczony nierównością < IR. Poniżej zostanie omówiony praktyczny układ kompensatora z metody kompensacji porównawczej.

Z omówionych dwóch układów wynika, że podstawową rolę w kompensatorze odgrywa dzielnik napięcia. Od precyzji Jego wykonania zależy dokładność pomiaru. Na rys.15.4 został przedsta -wiony typowy trzystopniowy dzielnik napięcia.

Pierwszy stopień dzielnika składa się z dwóch oporników regulowanych skokowo co 1000 Sł w zakresie 0+9000 S , przy czym oporniki są tak połączone, że przy jednoczesnej regulacji przełącznikiem n^, gdy rezystancja opornika I wzrasta, to rezystancja opornika II o tyle samo.maleje i odwrotnie. Ponieważ są

1 aa