\jM.UaU i* Jy '*r ws.( wh', Tt*x'*\
VK( ' ; • " ' OJS ^ l^-.. W^V)y MtV*/ Łftj/ ^ ,^. ^ yyy^,
<L^pnr» ></J * V
bO <0
Hi-(ś| -4* v0*'
■) r>
<^r JJ., rt-Ar '/^ /a "ńj 1 'r*4rJ‘ Jc~'r /ifltrć-j
ł\jkrL*~ dfrZyk i Mc 'Vv*w^\
\j-\iivo OA yM-**) - 1 ^ C f ^AsJ. <?W$UbJ'- ' tf*H/»Vi\
r f 'I
(l)z a*
rń
Odkrycie atomu i zjawisko fotoelektryczne;!
1) 1839: Eksperyment Becquerela ■ stworzył ogniw fotoelektryczne przez oświetlanie chlorku srebra umieszczonego roztworze kwasowym podłączonego do platynowych elektrod Powstało napięcie ■ prąd.
2; 7587; Eksperyment Hertza - pierwsza świadoma emisja i odbiór fal elektromagnetycznych o zakresie widmowym innym niż światło widzialne. Odbiornik fal (obręcz i cewka zapłonowa) - jeżeli odbiornik rejestrował fale elektromag. na cewce przeskakiwała iskra Umieszczenie urządzenia w ciemnym pudełku spowodowało osłabienie iskry - osłona pochłaniała promieniowanie UV, które sprzyja wybijaniu elektronów. Użycie kwarcu jako osłony nie osłabiło iskry bo kwarc nie pochłania promieniowania UV.
3) 1888: Badania Stoletowa nad fotoefektem Hertza - odkrył pierwsze prawo zjawiska fotoelektrycznego, natężenie prądu jest wprost proporcjonalne do intensywności padającego światła.
A) 1899: Eksperyment Thomsona - oświetlanie metalowej płytki promieniami UV w bańce, stwierdzi! istnienie ujemnie naładowanych cząstek (promieniowania katodowego) które dziś znamy jako elektrony.
5) 1902: Obserwacjeyon Lenarda ■ badał zjawisko fotoelektryczne stosując napięcie hamujące (odwrotne do
emisyjnego) Światło wybija elektrony z płytki metalowej (przekazuje energie) które następnie tworzą prąd elektr. Je go napięcie zależy od częstotliwości padającego światła, a natężenie od natężenia światła Jego badania nie wystarczyły do wyjaśnienia zjawiska fotoelektrycznego przez istniejące teorie właściwości fali elektromagnetycznej.