40 41

Nauczyciel zadaje dzieciom rytmiczne pytanie; • Jak nazywa się twój pies?

3

4

J>'J J J

Jak na - zy - wa

j>    j)J

się twój pies?

Dzieci podają odpowiedź, swobodnie ją rytmizując 5. Zabawa ruchowa Szczeniaczki.

Nauczyciel rozkłada na podłodze kilka obręczy (koszyczków). Do ich środka wchodzą dzieci szczeniaczki oznakowane tym samym kolorem szarfy. Słysząc dźwięki melodii granej przez nauczyciela na pianinie (lub jej nagrania na płycie CD), szczeniaczki wychodzą z koszyczka i chodzą swobodnie po sali na czworakach. Podczas przerwy w muzyce wracają do swoich koszyczków, poszczekując radośnie.

Zabawę powtarzamy.

6. Zabawa muzyczna Próba psa z

Dzieci naśladują głos psa. Zmieniając barwę i intonację głosu, wyrażająj ego zdenerwowanie (głośne szczekanie, warczenie), prośbę (ciche skomlenie), radość (wesoło, dość głośno) itp.

Cel: Rozwijanie poczucia rytmu.

. • > .

1. Słuchanie piosenki Wróbelki zimą (sł. W. Broniewski, muz. K. Kwiatkowska) w wykonaniu nauczyciela (lub jej nagrania na płycie CD).

i

Umiarkowanie

G

D G

D

A D

I

PS

I

i

Ćwir, ćwir, ćwir,

zi - ma bia - ła

po -

dwó-re-czko przy - sy - pa - ła.

Ćwir, ćwir, ćwir, zima biała    Ćwir, ćwir, ćwir, na podwórko

podwóreczko przysypała.    wyglądamy z gniazdka dziurką.

W białym puchu cała ziemia,    Czy na ziemię dla wróbelków '

nic nie widać do jedzenia,    nie wysypią kartofelków,

ćwir, ćwir, ćwir, do jedzenia.    ćwir, ćwir, ćwir, kartofelków.

2.    Rozmowa na temat piosenki.

-    O jakich ptakach jest mowa w piosence?

-    Dlaczego ptaki były głodne?

-    Dlaczego wróbelki wyglądały z gniazda?

3.    Zabawa inscenizowana przy piosence.

Dzieci ustawione sąna obwodzie koła. Nauczyciel śpiewa piosenkę, jednocześnie interpretując ruchem i gestami jej treść. Dzieci powtarzają za nauczycielem wszystkie czynności.

Ćwir, ćwik ćwir, zima biała    - Dzieci kładą dłonie na ramionach, tworząc małe

skrzydełka. Wspinają się na pałce i opadają na ziemię na słowa: ćwir, ćwir, ćwir.

podwóreczko przysypała.

-    Unoszą ręce wysoko nad głowę i wolno opuszczają w dół. Przebierając szybko palcami, naśladuj wsypa nie płatków śniegu.

W białym puchu cała ziemia, nic nie widać do jedzenia, ćwir, ćwir, ćwir, do jedzenia.

-    Zataczają nisko rękami półkola.

-    Palcem wskazującym pokazują znak negacji.

-    Jak na początku.

41