40 (16)

Streszczenie teoretycznych punktów widzenia metody Schroth.

W skoliozie są zawsze 3 faktory do uwzględnienia : 3 fizjologiczne luki kręgosłupa: lędźwiowy - tworzący lordozę lędźwiową , piersiowy - tworzący kifozę piersiową oraz szyjny tworzący lordozę szyjną.

Z 3 łuków tworzą się 3 bloki = lędźwiowy z kręgosłupem lędźwiowym i pasem biodrowym, piersiowy z kręgosłupem piersiowym i klatką oiersiową i szyjny z kręgosłupem szyjnym i pasem barkowym.

trakcie powstawania skoliozy tworzą się 3 przesunięcia w płaszczyźnie strzałkowej tychże bloków,z czego powstają 3kliny,które przesuwają się bocznie względem siebie.

Wszystkie 3 szczyty klinów skręcają się do przodu,3 podstawy klinów skręcają się do tyłu.Powstają 3 skręcenia tułowia wokół osi podłużnej.Tworzą się 3kifctyczne wzniesienia i 3 loraotyczne doliny 3 kierunki oddechu: na bok - do tyłu - do góry Podczas wykonywania ćwiczeń są do spełnienia 3 warunki:

1.    osiągnięcie najlepszego wyprostu kręgosłupa

2.    cdrotowanie tułowia za pomocą techniki oddychania

2. izcmetryczne wzmacnianie siły mięśniowej w trakcie wykonywania wyprostu i odrotowania

przez odpowiednie pozycje wyjściowe do ćwiczeń oddechowych klatki i-arsicwej, zostaje stworzona możliwość celowego działania w ^słabszych punktach.

3k-:liczy skłaniają sie mniej lub bardziej do pogarszania się.

2:przez działanie lecznicze poprawia się wadliwą sylwetką,zostaje zahamowany proces deformacji.To tworzy się przez wpływanie na iadliwą,skoliotyczną statyką ciała,z celem do znormalizowania _ stopniowego przestawienia skoliotycznego obrazu.I tak zostaje sięgnięte przeciwieństwo skolictycznej postawy tj.wszystkie szczyty •linów pcd wpływem ćwiczeń przeobrażają się w podstawy klinów i ;zwrotnie,po to aby osiągnąć normalną,spionizowaną sylwetką.

Poprzez sprecyzowane ruchy klatki piersiowej w trakcie oddychania, zostają pobudzone do pracy te płaty płucne,które w skutek deformacji -••-lacki piersiowej i ucisku,nie mogły aktywnie uczestniczyć w respiracji.Co to oznacza: poprawę wydolności serca i krążenia.

Każde ćwiczenie jest przeprowadzane ze specyficzną,korekcyjną techniką oddychania.Nie ma tu mowy o ogólnych ćwiczeniach oddechowych.

Przedstawienie nawykowej,skoliotycznej postawy ciała pacjenta następuje poprzez 3 faktory:

1. rozpoznanie wadliwej postawy (lustro,zdjęcia)

2. przedstawienie i uzmysłowienie tych wad

3. wpływ poprzez ćwiczenia na poszczególne wadliwe ruchy ciała, mające na celu odwrócenie deformacji skoliozy w jej przeciwieństwo i umocnienie uzyskanej poprawy.

To "wyczucie ciała",które przez lata skoliotyczną,nawykową postawę,jako normalną i prawidłową zostało zakodowane przez pacjenta,stwarza dużą przeszkodę.Dlatego też ważna jest samokontrola ćwiczącego przed lustrem i zdjęcia,ponieważ początkujący pacjent "nie czuje się" prosto.Tylko poprzez odpowiedni trening rozwijają się uprzednio nieaktywne mięśnie,które pozwalają na korekcję wady postawy w wyobraźni pacjenta. Ważne jest aby terapeuta szybko wychwytywał popełniane błędy i natychmiast je korygował, objaśniał i analizował razem z ćwiczącym,aby ten nauczył się pcprawnego wykonywania ćwiczeń bez kontroli terapeuty.

Każde ćwiczenie jest lekcją i to dla całego ciała.

37