2.1.2. Moment przechylający od naporu wiatru
2.1.2.1. Moment przechylający od naporu wiatru MM należy przyjmować jako równy iloczynowi ciśnienia wiatru qw% powierzchni naporu wiatru Fu i odległości ze środka naporu wiatru do płaszczyzny wodnicy.
Mu = 0,001 • <7U • Fu* • z [kN • m]
Wielkość momentu przechylającego należy przyjmować jako stałą w całym zakresie kątów przechyłu statku.
2.1.2.2. Wielkość ciśnienia wiatru q„ w Pa należy przyjmować zgodnie z tablicą 2.1.2.2., w zależności od rejonu żeglugi i ramienia naporu wiatru z.
Tablica 2.1.2.2
Ciśnienie wiatru [Pa]
2 [ml Rejon żcglugi"\^^ statku |
0.5 |
1,0 |
2.0 |
3.0 |
4.0 |
5.0 |
6,0 |
7,0 i więcej |
Nieograniczony |
644 |
706 |
863 |
971 |
1049 |
1108 |
1167 |
1216 |
I ograniczony |
0,567 |
ciśnienia dla rejonu nieograniczonego | ||||||
II ograniczony |
0,275 |
ciśnienia dla rejonu nieograniczonego |
2.1.3. Amplituda kołysań
2.1.3.1. Amplitudę poprzecznego kołysania statku z zaokrąglonym obłem nie wyposażonego w stępki przechyłowe i stępkę belkową należy obliczać ze wzoru:
<pa = XxX2Y
Wartość współczynnika Y należy przyjmować z tablicy 2.1.3.1-1 w zależności od rejonu żeglugi statku i stosunku:
\
B
(B - szerokość statku na wodnicy konstrukcyjnej).
40