40 (4)

ram usztywniających, zwanych ramami wręgowymi, rozmieszczonych nie rzadziej niż co cztery odstępy między usztywnieniami głównymi. Na rysunku 40b pokazany jest przekrój zbiornikowca wykonany w płaszczyźnie takiego usztywnienia.

Pomocnicze poprzeczne usztywnienia - ramy wręgowe - składają się z dennika ramowego, wręgu ramowego, pokładnika ramowego oraz pionowego ramowego uszty wnienia grodzi wzdłużnych.

Ze względów konstrukcyjnych lub eksploatacyjnych na statku ze wzdłużnym układem wiązań mogą być dodatkowo zamontowane pomocnicze wzdłużne usztywnienia - wzdłuzniki denne, burtowe lub pokładowe.

Rys. 40 a) Zład poprzeczny zbiornikowca z podwójnym dnem i podwójnymi burtami ze wzdłużnym układem wiązań kadłuba Przekrój pomiędzy wrębami ramowymi, i - wzdłuźmk środkowy. 2 - wzdłuzniki boczne denne. 3 - wręgi denne wzdłużne. 4 * wręgi burtowe wzdłużne 5 - wzdłużne poziome usztyw nienia podw ójnej grodzi wzdłużnej; 6 - wzdłuzniki burtowe. “ - pomocnicze wzdłużne usztywnienia podwójnej

grodzi wzdłużnej 8 - pokład ni ki wzdłużne 9 • wzdłuzniki fxxłpokładow c

W odróżnieniu od statku z poprzecznym układem wiązań kadłuba. w którym główne (poprzeczne) wiązania nie wpły wały na wytrzymałość kadłuba na zginanie, na statku ze wzdłużnym układem wiązań główne (wzdłużne) usztywnienia, zwłaszcza dna i górnego pokładu, przenoszą naprężenia wywołane zginaniem kadłuba. Wymaganą wytrzymałość lokalną kadłuba tego typu statku zapewniają nieodzowne, pomocnicze (ramowe) poprzeczne usztywnienia.

Rys 40 b) Zład poprzeczny zbiornikowca z podw ójnym dnem i podwójnymi burtami ze wzdłużnym układem w lązań kadłuba Przekrój w płaszczyźnie wręgu ramowego; 10 - dennik ramowy. U • wręg ramowy. 12-pokładnik ramowi’. 13 - pionowe ramowe usztyw nienie podwójnej grodzi wzdłużnej

Zalety obu układów wiązań - duża wytrzymałość na zginanie kadłuba ze wzdłużnym układem wiązań i dobra wytrzymałość lokalna kadłuba o poprzecznym układzie wiązań - zostały wykorzystane w mieszanym układzie wiązań kadłuba, w którym poszczególne elementy mają różne układy w iąz^ń.

Elementy najbardziej obciążone podczas zginania kadłuba - dno i pokład górny - wy konuje się we wzdłużnym układzie wiązań, zapewniającym niskie naprężenia rozciągające i ściskające w tych, skrajnie w kadłubie położonych, elementach. Natomiast burty narażone na napór hydrostatyczny wody oraz dolne pokłady obciążone ładunkiem wykonuje się z poprzecznym układem wiązań, zapewniają-

77