257
6. Owies
Materiał siewny owsa powinien być odnawiany nie rzadziej niż co 3 lata. Najniższym stopniem odsiewu, gwarantującym czystość odmianową, jest K2. Materiał siewny powinien być dosortowany, gdyż w kłosku owsa występuje silne zróżnicowanie wielkości ziarniaków, co po siewie różnicuje dynamikę wschodów i początkowy rozwój roślin. Materiał siewny, zbierany corocznie na wszystkich kwalifikowanych plantacjach nasiennych, pozwala na obsiew około 25% całego areału uprawy.
Konkurencyjność owsa wobec chwastów jest dość duża i w poprawnym przyrodniczo płodozmianie (po ziemniaku) skutecznie tłumi je już w czasie krzewienia i strzelania w źdźbło. W takich warunkach plantację można prowadzić bez herbicydów, a niewielki poziom zachwaszczenia nie obniża istotnie plonu. Niestety, w warunkach następstwa owsa po zbożach zwalczanie zachwaszczenia staje się konieczne. Można je przeprowadzić mechanicznie, używając brony w fazie szpilkowania bądź w fazie 5 liści. Wcześniejsze użycie brony przerzedza zasiewy. Bronowanie po krzewieniu można przeprowadzić kilkakrotnie, zawsze jednak przy właściwym uwilgotnieniu gleby.
Herbicydy w uprawie owsa trzeba stosować ostrożnie, gdyż znana jest jego ujemna reakcja na niektóre substancje aktywne, głównie w Pieliku i Aminopieli-kach. Chwasty wrażliwe zwalcza się w pełni krzewienia środkami: Agritox 500 SL, Chwastox Ekstra 300 SC, Dicoherb 750 SL, U 46 M-Fluid SL, U 46 M-Fluid 500 SL oraz mieszanką Granstar 75 WG + Trend 90 EC. Na polach z chwastami uciążliwymi (przytulia czepna, gwiazdnica pospolita) bardziej skuteczne są Chwastoxy -D 179 SL, M 210 SL, Turbo 340 SL i Trio 540 SL, bądź Lintur 70 WG, Logran Ekstra 62 WG, Mustang 306 SL - zastosowane w pełni krzewienia.
Plonochronna rola fungicydów w uprawach owsa jest stosunkowo mała, często poniżej progu opłacalności. Z chorób występujących w czasie wegetacji (tab. 6.11) istotne obniżenie plonu może powodować rdza koronowa, a czasami także mącz-niak, szczególnie w warunkach gęstych siewów i dużych dawek azotu. Wczesnemu mączniakowi można zapobiegać, stosując zaprawy o przedłużonym działaniu (tab. 6.12), bądź interwencyjnie Calixin 750 EC. Owies chroni się przed rdzą koronową, dobierając odmiany o mniejszej podatności na tego patogena (np. Borowiak, Dukat, Grajcar).
Materiał siewny należy zawsze zaprawiać przeciwko głowni pylącej i zwartej, gdyż tych chorób nie można zwalczyć w czasie wegetacji (tab. 6.12). Ziarno porażone głowniami ma ograniczoną wartość siewną, paszową i konsumpcyjną.