412

27. DŁAWIKI PRZECIWZWARCIOWE 412

lub zależnością

> 1,1 V3 U„ h (-^---7^—) -100    .    (27.6)

\ *5*w2 i5>zwl /

b) jeśli zainstalowanie dławika ma zapewnić zmniejszenie mocy wyłączeniowej z wartości S*,! do wartości S_w]2, to wymaganą reaktancje dławika określa się wg wzorów

X_t > 1,1 U*

(

-I—)

(27.7)

x<t% > 1,1 _v^/3 U„ /„

(

ś'wl_

(27.8)

w których k_wl i k_Kl — współczynniki określające prąd wyłączalny symetryczny („metoda PNE” - ro2dz. 12);

c) jeśli zainstalowanie dławika ma zapewnić utrzymanie przed dławikiem napięcia o wartości nie mniejszej niż tĄ, w czasie trwania zwarcia za dławikiem (rys. 27.3), to

(27.9)

(27.10)

1 —k

**% > X„    100

1—At

przy czym określono

k

U,

i, \U.

(27.11)

4. Wytrzymałość dławika na działania dynamiczne prądów zwarciowych określa znamionowy prąd szczytowy z'„_z. Powinien być spełniony warunek

tjisz ^ in    (27.12)

w którym — prąd udarowy przy zwarciu trójfazowym zewnętrznym bezpośrednio za dławikiem.

Wytrzymałość dławika na działanie cieplne prądu zwarciowego może być określona za pomocą znr mionowego prądu ^-sekundowego lub dopuszczalnego czasu trwania zwarcia (zwarcie na zaciskach dławika zasilanego z sieci sztywnej). Sprawdza się, czy jest spełniona zależność

(27.13)

l±-

V n

lub zależność

h >    (27.14)

Prądy zwarciowe oblicza się przyjmując obliczeniowe miejsce zwarcia bezpośrednio za dławikiem i uwzględniając parametry wstępnie dobranego dt^:w'ika.

5.    Spadek napięcia na dławiku AU w czasie normalnej pney ukf. du. przy przepływie prądu roboczego /. i współczynniku cos ę jest określony wzorami

A U = y/3 1, X_d sin    (27.15)

Au% =    -y-sin p    (27.16)

6.    Moc bierna indukcyjna pobierana przez dławik

Q„ = 3/* X_d    (27.17)

Wartości Q_d mogą być znaczne i powinny być uwzględnione przy planowaniu gospodarki mocą bierną w układzie rozdzielczym.

27.3. Kryteria doboru dławików podwójnych

Dławik podwójny określają analogiczne parametry znamionowe jak dławik pojedynczy (U,„ X_it /„_!z. 1„„), a dodatkowo podany jest współczynnik sprzężenia uzwojeń m_lp (rys. 27.4):

m_ss=^~    (27,18)

Współczynnik ten ma zwykle wartość zbliżoną do 0,5.

Przy obliczaniu prądów, napięć i mocy w układach z dławikami podwójnymi można posłużyć się schematem zastępczym podanym na rys, 27.4c.

Rys, 27.4. Schematy dławików podwójnych: a) ogólny; b) ideowy; c) zastępczy

Dławik podwójny w porównaniu z dławikiem pojedynczym o takiej samej reaktancji X_d ma takie zalety jak:

—    praktycznie dwukrotnie mniejszy spadek napięcia i dwukrotnie mniejsza strata mocy biernej w warunkach roboczych;

—    przy zwarciu w sieci związanej z jedną gałęzią dławika, w sieci zasilanej z drugiej gałęzi dławika może być utrzymany poziom napięcia zbliżony do znamionowego lub wyższy.

Dobór parametrów dławików podwójnych (U„, /„, X_d, i„_!2, /„„) może być oparty na tych samych zależnościach co dla dławików pojedynczych — wzory (27.1) -e (27.14).

Obliczenie spadku napięcia i poboru mocy biernej dla dławików podwójnych można oprzeć na schemreie zastępczym podanym na rys. 27.4c.

Obszerne informacje o dławikach podwójnych można znaleźć w pracy [27.1].