miau ramię siły /'-odcinek r = BCsin# Przedramię stanowi dźwignię jednostronną. ponieważ. obie siły są zaczepione po tej samej stronie osi obrotu. Z warunku równowagi otrzymujemy:
Q AC = FBC sin# (14.20)
Z równania (14.20) otrzymujemy:
(14.21)
BC sin#
Siła ta jest zatem wielokrotnie większa od obciążenia (?. przy czym rodnie ona w miarę zmniejszania się kąta #
Z kolei siła wypadkowa F, zaczepiona w punkcie C (staw łokciowy) jeu równa: F„ = F sin# - 0 oraz
F**coscr = Fcosp. uąd
(14.22)
co* a
Powiązane stawami kości tworzą łańcuchy kinemahezne. Liczba wszystkich ruchów. które możemy wykonać we wszyukich stawach łącznie wynosi 240-250. z tego na koóczyny górne przypada aż 120 ruchów, czyli prawie połowa. Ruchy te nazywamy też stopniami swobody. Narząd ruchu podlega nieustannym obciąZc-niom statycznym i dynamicyiym. Obciążenia te wynikają z ciężaru ciała, siły działających mięśni oraz ze zmian szybkości ruchu oraz przyśpieszeń, a także od rozłożenia masy poszczególnych części ciała. Przeciążenia mogą mieć charakter nagły lub długotrwały. Pod wpływem działania nagłego obciążenia o wartości przekraczającej wytrzymałość danej tkanki, może dojść do przerwania jej ciągłości (złamanie kości, zerwanie ścięgna itp.). Przy gwałtownych zmianach prędkości koóczyny lub całego organizmu /godnie z drugą zasadą dynamiki Newtona, wyzwalała się siła bezwładności (FJ:
(14 23)
gd/»e: m - nut* ctab hih jejo c/ęio. r2 - r, - ró/mcj prfdtoio. I - cun. w którym dotito do mkmi> preAoio
Im krótszy czas zmiany prędkości, tym większa wyzwala się siła bezwładności. Siła u ulega amortyzacji przez tkanki, a nadmierna - jest źródłem urazów lub mi-krourazów stawów, mięśni, ścięgien lub narządów. Może dojść nawet do pęknięcia śledziony, wątroby, lub płuc w różnego rodzaju wypadkach. W wyniku długotrwale działających obciążeń dochodzi do powstania zmian zwyrodnieniowych w stawach
413