Odcinek linii koncentrycznej stanowiącej linie sprzęgającą może być w prosty sposób zastosowany do układu sprzęgającego z wykorzystaniem ekranowania elektrostatycznego. Koniec kabla z każdej strony odcinka
Amperomierz z termoetomentem
koncentryczna
KEMU
i Linia zasHajaca Cu I , koncentryczna
Rys. 3-13. Sprzężenie z koncentryczną linią zasilającą
Miejsce złączenia żyły środkowej kabin z oplotem ekranu
Ry\. .1-14. Ekranowana pętla sprzęgająca
linii zwija siej w pojedynczą pętlę i łączy środkowa, żyłę z oplotem ekranującym kabla (rys. 3-14). Działanie pętli jest równoznaczne z zastosowaniem normalnej siatki ekranującej Faradaya.
Manipulacja telegraficzna w obsłudze nadajnika krótkofalowego określana jest popularnie jako kluczowanie. Znak telegraficzny — zależnie od rodzaju emisji-kształtuje falą nośną nadajnika. W systemie Al przerywana jest sama fala nośna ciągła (telegrafia ciągła), przy czyni w zależności od czasu trwania sygnału zostaje odtworzona kropka lub kreska jako składnik znaku. Poszczególne składniki (elementy) znaku przedzielone są przerwą, w czasie której nadajnik nie emituje energii wielkiej częstotliwości. Jest to system najczęściej stosowany w amatorskiej radiokomunikacji telegraficznej na falach krótkich.
Na innej zasadzie opiera się manipulacja w systemie A2 (telegrafia tonowana). Fala nośna modulowana tonem akustycznym jest przerywana jednocześnie albo też przy ciągłej fali nośnej przerywany jest sygnał modulujący w rytmie nadawanych znaków telegraficznych.
A 2-ktuczowame fali nośnej modulowanej
A2-kluczowanie fonu modulującego
Rys. 4-1. „Obraz” poszczególnych systemów emisji telegraficznej
„Obraz” znaków przy obu systemach emisji telegraficznej przedstawiony jest na rys. 4-1. W radiokomunikacji amatorskiej stosuje się prawie wyłącznie manipulację amplitudy fali nośnej.