41 (414)

I u o u n e Bok M i b i»-14 W u a! o j u ■ P y k □

czeniu ciche „nie" nie ma racji bytu. „Nie" i oczywiście „tak" należy mówić lak głośno, żeby było dobrze słychać. Jeżeli hałas nie będzie nikomu przeszkadzał, należy zachęcać grupę do jak najgłośniejszego wykrzykiwania. Dla niektórych osób takie ćwiczenie jest pierwszą okazją, w której odważają się przeciwstawić „tak" - „nie".

Co było łatwiejsze do powiedzenia: „tak" czy „nie"?

O Rozwiązanie problemu zajęć

® Uczestnicy zajęć udzielają odpowiedzi na pytanie: Czy trzeba koniecznie upodabniać się do kogoś? Dlaczego ludzie to robią?

Metoda: pogadanka

(D Do czego może prowadzić „małpowanie?" - praca z całą grupą (kradzieże, złe towarzystwo, picie alkoholu, palenie papierosów, zażywanie narkotyków, bicie słabszych, odpisywanie, złe stopnie, używanie wulgarnych słów, przezywanie, noszenie wyzywających strojów...).

Omówienie.

O Metoda: burza mózgów

© Młodzież zachowuje się często jak tunezyjskie małpy: naśladuje wszystko to, co widzi. Jeżeli jest to dobre, to w porządku, ale jeżeli jest to zło? Moda, firmowe ciuchy, naśladowanie gwiazd... ileż rzeczy robią młodzi, by upodobnić się do kogoś. Ten mechanizm nie zawsze jest zły, ale zawsze wymaga rozeznania i opanowania. Trzeba umieć samemu kierować swym życiem, trzeba mieć własne zdanie, umieć postępować w sposób asertywny. Nie wolno przez „małpowanie" innych pozwolić na manewrowanie sobą. Należy szukać dobrych, pozytywnych

I

\

wzorów do naśladowania. Przez pozytywne naśladownictwo człowiek kształtuje swoją osobowość, doskonali się.

BAJKOWI SPOTKANiń Program lajr> wy«łi6v»iiw. ia-j;;o?fltł^»yi7i?)th

O Metoda: miniwyktad (dla starszych uczniów)

® Zabawa NIE CHCĘ CIĘ. Dzieci ustawione parami, twarzą do siebie, zaczynają śpiewać:

- Hie chcę Cię, nie chcę Cię znać - stojący naprzeciw siebie cofają się rytmicznie, odchodząc od siebie i kiwając ręką na pożegnanie.

Pary zbliżają się rytmicznie ku sobie ze słowami:

-    Chodź do mnie, chodź do mnie rączkę mi dać - z przywołującym ruchem jednej lub obu rąk.

-    Prawą mi daj, lewą mi daj - podają sobie najpierw prawą rękę, potem lewą.

-    Będziemy razem tańcować - obejmują się w pasie i tańczą.

(M. Bogdanowicz: Ruch i piosenka dla najmłodszych + kasety magnetofonowe)

© POZYTYWhY DOROSŁY. Czy jest ktoś w twoim otoczeniu, kogo chciałbyś naśladować i dlaczego?

Uczestnicy zajęć wypisują na kartkach, młodsze dzieci opowiadają.

Uwaga!

Zwracamy uwagę uczniów na to, że dorosły powinien być postacią pozytywną - chodzi nam o naśladowanie cech dobrych.

O Forma: praca indywidualna

Uczniowie siedzą w kręgu i przedstawiają cechy swojego „pozytywnego dorosłego".