43 (298)

			/

a także uprowadzonych podczas najazdów mężczyzn i kobiety z różnych krajów Europy.

W większości byli to słowiańscy chłopi /w językach skandynawskich dzisiejsze słowo niewolnik - slave -ma ten sam źródłosłów, co Słowianin/.

Młodego chłopca można zamienić na kozę, albo całkiem niezłe okrycie od deszczu. Za niewolnicę płacono jedną markę /200 gramów srebra/. Pewien wiking o imieniu Hóskuld zapłacił 3 marki za piętnastoletnią dziewczynę o "pięknej twarzy". Później dowiedział się od niej, że jest irlandzką księżniczką.

Kościół próbował zahamować handel niewolnikami, ponieważ nie podobało mu się, że muzułmanie byli właścicielami chrześcijan. Jednego razu, kiedy biskup Rimbert z Danii przejeżdżał konno obok rzędu niewolników, jedna z kobiet krzyknęła do niego, że jest mniszką i zaśpiewała psa 1 m n a dowód, że m ów i pra wd ę. Bi sku p natychmiast ją wykupił, choć kosztowało go to konia z siodłem i do domu musiał wracać piechotą.

Ksiądz i handlarz niewolnikami targują się o cenę czterech chrześcijan, którzy zostali uprowadzeni i sprzedani w niewolę. Handlarz waży srebro na swojej wadze i usiłuje przekonać nabywcę, że powinien więcej zapłacić.