Mu swoje horyzonty równie rzeczywiste, juk w lustrze dowódców.
Do jego wykonania nie stosuje się cementu, natomiast kruszywo wiąże się tylko spoiwem polimerowym. Jako polimery stosuje się żywice syntetyczne chemoutwardzalne. Do najpopularniejszych żywic należą żywice epoksydowe i poliestrowe. Ostatnio z coraz większym uznaniem wykorzystuje się żywice akrylowe. Wyjątkowo stosuje się także żywice fenolowe, furanowe i poliuretanowe.
W praktycznym stosowaniu modyfikuje się żywice odpowiednio do potrzeb za pomocą:
• plastyfikatorów (obniżają kruchość żywicy),
• rozcieńczalników (obniżają lepkość podczas urabiania).
• napełniaczy (składnik chemicznie obojętny stosowany w celu schudzenia),
• stabilizatorów (hamują ujemny wpływ światła i temperatury).
Ostateczny zestaw mieszanki spoiwowej nazywa się kompozycją spoiwa.
Do wywołania procesu wiązania kompozycji potrzebny jest dodatek składnika zwanego utwardzaczem. Proces wiązania zaczyna się od tego, że kompozycja gęstnieje, monomer znajdujący się w kompozycji przechodzi w stan żelowaty, a następnie całość zamienia się w ciało stałe o budowie usieciowanej.
Do betonów polimerowych kruszywo musi być suche. Pod względem uziarnienia musi spełniać te same warunki co w betonie zwykłym. Stosować można tylko kwasoodporne. jak kwarzec, andezyt. diabaz. bazalt, granit i inne skały krzemianowe. Ilość kompozycji spoiwowej wynosi ok. 20% objętości betonu. Wytrzymałości betonów na ściskanie ze spoiwem żywicznym wahają się w granicach od 60 do 100 MPa, ale można uzyskiwać wytrzymałości jeszcze wyższe. Przy układaniu mieszanki należy zwrócić uwagę na to, że beton żywiczny szybko rozpoczyna wiązanie (żywice poliestrowe od 15 do 30 minut, a epoksydowe od 40 do 60 minut) zależnie od temperatury. Mieszanka betonowa rozpływa się samorzutnie pod własnym ciężarem, ale można przyspieszyć wypełnianie form przez sztychowanie, ubijanie, wstrząsanie całą formą i przez prasowanie.
Betony żywiczne wykazują większy skurcz niż betony zwykłe (betony epoksydowe do 0.4 mm/m, a poliestrow-e do 1,0 mm/m oraz wyraźnie niższe moduły sprężystości na skutek większej ich odkształcalności przy obciążaniu. Cechy te powodują, że betony żywiczne wykorzystywane są w chwili obecnej zdecydowanie częściej jako betony wykładzinowe (posadzki oraz ochrony przeciwkorozyjne np. zbiorników żelbetowych, rurociągów i kolektorów, do produkcji małych elementów prefabrykowanych oraz do napraw konstrukcji, a nie jako elementy konstrukcyjne. Są one wodoszczelne i nienasiąkliwe, mro-zoodporne oraz stosunkowo wszechstronnie odporne na różne środowiska chemiczne. Poważną natomiast wadą jest niska odporność na temperaturę już od + 40°C (wyjątkowo od 60°C). Niemniej okazuje się, że do uzyskania betonu cementowego o wytrzymało-
Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wirswau 2005 ISBN &>?)!-144? 1-9.0 by WN PWN 2005
437