45 (109)

duchowego w cpołdziala Rjohi 5prj)vtyn i pnycniHrmnmuą c?>h j\sJH'.c ctek-siioduchowe /mun \.uwjK' «\vKnv.u»j, ' przy. osy tui formntaa. luJ.u.jc.t treść wcoltowawc/.) ro/wojówi ft/w/nema, UłTtysKiWftHk 'pokwiu-iuu, moralnemu. duchowemu. pr.Mc.Anj Cftłowu vv\tyc/ajecu kieiuuek foiwoju. wypływający t istoty nałurc ludzkie). 4 prm/ęnu spruww.i powod t\t;tc.i piwa dmł.tnie wy. ctiowawcow supv<łtik‘ 'tę rozwoju wychówa ulen ora/ > przyczyna wzorcza. która prw/ suwuntr pii\ k ładów Jokruh i wrotOtt doskona-Kvh. świętych Uktn dopomaga « naikdowamu Chrystusu i UogU. Ra. A^-n> tł/ia hurie wymienionych przyczyn stanowi metodologię ehr/eki-jiinsk« naukowego Ktduttia procesu rozwoju wychowanka od strony (V tozolWrtUMbytuc/lowicka Jak wtdnmy. model konstruując¹. węchowi-niechrześcijańskie. wynikający / rtdrfień teologicznych i lilo/olk/oycb jest <]ość /lo/ofty ah> mógł dokładnie wyjnśilii!. rui czym wychowani* chrześcijanek ir polega Jednakże wr praktycznym działaniu to skomplikowanie wychowania wymaga okraiłerua mad wychowawczych, które by na pf . > wadziły na sk u ko. m* dr*>gc reałwacjt ortu wychowa tua /a»«dy takie w- postaci kierowniczych id/< op umvugr odrębny dział idcołop lako nauki o ideach, wyznawanych przez ipołacMAilwo wiernych. <e

2. IJrobgiu w*pHczs*n*14> mfthmtmnia t hrie i rijifńskieRO

Pamiętamy fez II rozdz II p ?J. ze kaJdy wspofczewny syitZfli wychowania tui przed tai mu samym* problemami wychowawczymi epoki, których ro/wta/anm wyczerpują aj ideał oowago człowieka b! określenie japo oaiby, ej nonitfloid i dj lad/lnio Wozyatkie ta idu kierowmczr wyitępyjj w wje hi .wanta kitolicłiłn w postaci (hryt> inecntry/mu. / którego wpukijn mof»li/ni, personalizm • łtu/Tiantzo chrześcijański

aj l '(oblanie <!. Ł-tijiJłbyo tki/nojiiiiM naśladującego ( htyrtia wymaga nniiaiciiu *. jjł away orintag w działaniu wychowawczyni kuf hrysfioowi rotihacmz nazywana jc-.i niryUmcmiry/iiierii i stahC' wł punki przebudowy n«e tylko w katochatyst**. ała we wizyaUtim e Jemen tash okładowych n rłigli chr/ekijtńikiej jak wierzenia (dogmat).

^M f A I '• f) rn *z f» r» ⁴ hfi\tn. ■>*■* AfHIr lit i liżłjf / » i>, fcntf! kr łyk i* W|?fłz^«y f    I W IW

ppikty ki kultowe (liturgia). morałach (etyka) «\ przynależność do wjpólnoły Kościoła (eklezjologia). Chrystoecnlrynn w \vubowaótu opiera stę na stwierdzeniu w I wangelu. iż .jedenjest tylkowttsz Mistrz Chrystus” {Mi 23,10), który też tzekl o sobie ,Ju jestem 1 )roga i Prawda i Zycie" (.(14,A). I o właśnie (ItrysUis Pan objawił najglęlssze prttwd> o Bogu jako .logo Syn.(>n dal w zniósł i naukę moralna i zostawił przykłady stosunku do godności c/lowtckn oraz do potrzeb ludzkich On leż wezwał ws/ystktch do odtodzenta wewnętrznego, powtórnego narodzenia przez chrzest i d/udama Ducha Świętego, gdy rzekł do Nikodema ..Zaprawdę, zaprawdę powiadum ci. jeśli się ktoś me narodzi powtóinic, me może ttjr/cć Królestwa Bożego" i wyjaśnił „Zaprawdę, z.tpiawdę mówię Tobie, jeśli się kłoś mc narodzi z wody t z Ducha, nic mo/c wejść' do Królestwa Hożego" „Trzeba want się powtórnie tlą rodzić’* (./ 3,3 7). ( hr/est więc zapoczątkowuje pod wpływem współdziałania człowieka z laska Chrystusowi) proces wychowawczy odrodzenia się wewnętrznego poczt)wszy orl zmiany sposobu myślenia i przemiany stylu życia na nowy. co św Paweł na zwal metanol) (gr meta przc-/ntiima,', noo.t myśl. rozum, duch, neotu poznanie), gdy pisał „Trzeba por/uctć dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skulck ządz polegających tui fałszu, u odnawiać się duchem w waszym umyśle i przyoblec człowieka nowego" (/•,/4.23- 34), a w innym becie wyjaśniał, ze lym nowym człowiekiem jest Chrystus „Ho wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa” {dal l 37). ( hrystocentry/m więc oznacza drogę chrześcijanina przez ( hrystusii za pośrediilctwcm Jego Matki i świętych do Hogtt, natomiast nie nto/c być poimownny juko pauchryityzm występujący w protestantyzmie, który pomija pośrednictwo zhawt/c Chrystusa i zamyka się w Nim juko celu*¹.

b) Drugi idea kierownicza moralizrnu chrześcijańskiego w wychowaniu wyniku z nauki C hryslu.su, który żąda dobrych owoców Życia i dobrych iii rynków /asługujitcyt h na zbawienie „Nie każdy, który mi mówi Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, lesz lun. kio spełnia woli; mojego ł )jcu. który jrsl w niebie" (A/I '21)

Na podsiawn- teologii rnoinhiri /ai rcrpnifICj z Pismu św rozwinęła się w tornl/mle utyku normatywna, jako nauka lllnzofh zna o moralnym postępowaniu < zh iwieka I .łyka la ma chara kier ideologiczny (gr Irnlm

"I A i angin a ■■ n, A <n-h*uk Wim l«ss i ) 17 |w/yp W

W