465 (12)

m

7.. Jammty. Beton i fego urfumlogie. Wmx»»u 2005 ISBN W-01-I44JI-9. C by W.N PWN 2005

A

22.7.    Eksponaty wodoszczelności betonów lekkich: A - „niegdysiejsze" barki. B-z badań

własnych

• Zmiany objętości. Podobnie jak w betonach zwykłych mogą tu mieć miejsce wszystkie rodzaje odkształceń, tj. skurcz, pełzanie, pęcznienie, odkształcalność termiczna i odkształcanie sprężyste pod wpływem obciążeń zewnętrznych. Spośród wymienionych typów odkształceń jako charakterystyczne należy podać następujące dane:

1.    Skurcz jest większy' niż w betonach zwykłych o tych samych wytrzymałościach i ilościach cementów. Przyczyna leży przede wszystkim w większej ilości ziaren drobnych w postaci mikrokruszywa. Przyjmuje się. że praktycznie proces skurczowy kończy' się po ISO dniach i wynosi on bez względu na typ struktury betonu i rodzaju kruszywa grubego do 0,7%o. Po 90 dniach betony wykazują około 75% skurczu końcowego, tj. do 0,5%o.

2.    Bez względu na rodzaj cementu nie występuje pęcznienie betonów', jeśli tylko kruszywa spełniają wymagania norm pod względem składu chemicznego.

3.    Odkształcalność betonów lekkich pod wpływem obciążenia jest większa niż betonów zwykłych. Stąd też współczynniki sprężystości dla betonów lekkich są mniejsze niż dla betonów zwykłych o tych samych wytrzymałościach na ściskanie.

4.    Odkształcalność termiczna jest zbliżona do odkształcalności betonów zwykłych i stali zbrojeniowej. Ze względu więc na odkształcalność termiczną można zbroić stalą betony lekkie i rzeczywiście do wykonywania konstrukcji żelbetowych stosuje się w szerokim zakresie betony lekkie o wytrzymałościach powyżej 15 MPa.

22.6.7.    Możliwość przewidywania wytrzymałości lekkiego betonu

kruszywowego klas do LC16/18

Dość dokładnie (w granicach ±20%) można ustalić średnią wytrzymałość betonu o znanym składzie z zależności:

(22.2)

gdzie:

C = ilość cementu [kg/m³],

P c    P k

f_tc = rzeczywista normowa wytrzymałość cementu.

P - objętość porów = 1000 ----- 0,2C,

460