46 (178)

AIN

aty/Ifit, n Eol. zant. aivtto, Ileś. op.. 083.

atwiróę, yj, óv, u poet, zam. a[V£TÓę.

aintypa, to, ( ąlyiaaopdi ) ciemna, ukryta mowa, zagadka , przyinówka , przytyk, niezrozumiany wyraz.

atviyp(xrt(xę, ov, 6, t. c. a\-•j<ypaTr7Tr,ę.

a\viy parć^o pat, mówić w zagadkach, zagadkowey czyli ciemney używać mowy.

afatypaTixóę, -ó , óv , psłw. —xwę, zagadkowy, ciemny'.

aivtyp<xrcarrię, 6, w zagadkach mówiący.

amyp<xró>8r,ę, tę , pslw. —8ó>ę, zagadkowy , ciemny, zagadkowym sposobem wyrażony.

alvty[ióę, 6, t. c. <xeviypa. cxcviQopai,t c. atV£co, II. 13, 374. Od. 8,487.

ahtxT-ńp, r_tpoę, i aćvcxTi7ę 00, ó, Stay<XTt0v, ogłaszaiący radę albo układ bogów w wyroczniach.

a.'<viXTr)ptoę, ov, psłw.—pteoę, zagadkowym sposobem brzmiący- ,

acutxTÓę, vj, 6v, w zagadkach wyrażony.

aivć<7<7 o pac, P. t^opac* u Alt. — rrouat, (a?voę) w zagadkach mówić , przymawiać, przytykać , przycinać; bier. bydź przedmiotem zagadki albo przymówek, bydź wyśmianym, wyszydzonym.

oc(VO,3ax^£UToę , ov , (aivóę,; !3c»x^£Óco) nader bacliatski.

ahofićaę, u Jon. — (3«ję, ou, <5, (|3ia) nader mocny.

an/óyapoę, ov, (jyó.poę') nieszczęśliwie zaślubiony.

ahoytytcoę, ov, (y£V£fOv) ma-iący straszne szczęki, okropny, srogi.

aho^ÓTtcpa, ri, (5ÓT£{pa twv atv5v) dawczyna nieszczęść,, Orph. Arg. 350. iak (3apv8ó-T£rpa, bez pewn.

a’ivó.^£v aiiićoę, //. 7, 97. natęż. a’tv5ę, ćx 8ttvov Setvó>ę, Apoll. lex._x

awÓSpWKTOę, 0V, (SpUTTTw) nader zmiękczony, bardzo rozpieszczony, Theocr. 15, 27. niep. sp. czyt.‘ podług niektórych 0! vó3'puwT0ę.

atvo\apirr,ę, tę, ( Aafitcw ) bardzo świecący.

A IM.

dług Rulmkena powinno bydź • podobno rxcpvXópv^oę.

atpuXoirXóxoę, ov, (ttAezw) t. c. aifxvXoę.

aip6X.oę, ov, tud. aipvXrj, po-chlebiaiący, przymilaiąCy się,; grzeczny, omainiaiący, grzecznością łudzący, posp. o słowach, Hes. op. 372. Mniema-ią, iż może bydź początkiem nazwiska iacińsk. Aemilins. (Pochodzi podobno od aipoę, a tak znaczy wlaśc. kończaty, ostry, przenikliwy, przebiegły.)

a!/zuAó<ppwv, 6, ri, Qfp-Ąv} t. c. ai/jtuAoę.

aipco8to>, P. v?crw,(ói5ouę)mieć ból zębów, osohl. mieć zębów drętwienie czyli oskoniiuę. , atpcoSia, ■/), drętwienie zębów czyli oskoiuina; inaczey aipoyStcnTpóę, 6. alpto8tat>>, t. c. aipaSl». aVfxwv, ovoę, ó, t. c. $aifuov,' SoLripoyy, umieiętny, biegiy, luaiący doświadczenie lub zna-iomość czego, II. 5, 49. 2) (od atpa') krwawy, Eur. Hec. 89.

a;pici>7cóę,óv, t. c. a:fxaT(07cóę. <xivaptTY,ę, ov, 6, (aivóę, a-ptryj) waleczny na nieszczęście innych, ten, którego waleczność iest nieszczęściem dla drugich, nadużywaiący swey waleczności, II. 16, 31. Inaczey alvdptroę, ov.

aintoię, ttoę, ri, (a{VEw)chwa-lenie, pochwalenie, pochwala, oklask.

atvćrr/ę, ov, ó, wychwal acz, slawiciel.

aivtróę, 73, óv, pochwalony, chwalebny, sławny.

CC(V£&>, P. £17co, u Ep. TJffCO, nieozn. riytaa, p. dok. bier. Y)vr)iŁ<x!, nieozn. bier. yiyśH) v, chwalić , lubić , pochwalać , przyznawać, zezwalać, o rzeczach i osobach, z pdk. 4 Iłom. zalecać, polecać, t:vc ti: 2) grzecznie przeprosić, odinó-! wić, podziękować za co, t. c_| <rjaiv£o&at, icapacrtia^oit Hes. op. 641. 3) iak aya.irav’ cierpliwie przyymować, cierpieć, przestawać na czem, z pdk. 4. 4.) ogól. mówić Aesch. ztąd obiecywać, przyrzekać, ślubować, Sop/i. przyrzekać dobrodzieystwa, Eur.

aćv>j, ri, t. c. atvoę, chwała, •lawa, Hrdt. 8, 112.

A IN    41

aivóAexTpoę, py, . ( Aćxrpov ) nieszczęśliwie zaślubiony, z nieszczęśliwego łoża małżeńskiego pochodzący'.

aiyoAĆTTję, ou, 6, (oAAupif) 0-kropny niszczyciel.

aiyoAr^yję, tę, (Ac^oO *• ^c-aivóA£xrpoę.

aiyoAcwy, ovroę, 6, ( Acwy ) nieszczęśliwy lew.

a«vóA(voę, ov, (Atvov) nieszczęśliwy, o nici życia Parek.

aivóAuxoę, ó, (Auxoę) nieszczęśliwy wilk.

a.hóp<xvńę, ćę, (paivopat‘) bardzo szalony.

a)vóuopoę, ov, (piopoę^ do-znaiący okropnego losu, nieszczęsny, II. 22, 481. ginący nieszczęśliwą śmiercią, ten, na którego śmierć okropna czeka.

aiyowa^ę, tę, (wacr^w) ponoszący okropność, Od. 18, 200. Mus. H. et L. 86.

Aiyóirapię, ó, inaczey Auę-irap»ę, nieszczęśliwy Paris.

aboiraTiip, ipoę, nieszczęśliwy oy^rciec.

aiyowćAwpoę, ov, (irćAwp) o-kropny, ogomny, Opp. 5, 303.

atyoicAy/ę, riyoę, ( irA^o-o-w ) bardzo uderzaiący, nader raniący, mocno kąsaiący.

atYÓ-Korpoę, ov, (hotpoę') t. c. acjopópoę.

aTvoę, ó, mowa, powieść, inaczey piu^oę, Od. 14, 50$. ztąd osobl. bayka ezopowa, \4 którey źwierzęta i rośliny mówiące i działaiące wprowadzane bywaią, Hes. op. 202. przypowieść, przysłowie, zdanie; 2) mowa na czyią korzyść, pochwała, wychwalanie, oklask. Iłom.

a\vóę, w, óv_t u Joń. i poet. zam. 8ttvóę, spowin. z wyr. cx'.avrię, gwałtowny, mocny, o-kropny, straszliwy, u Horn. o wszelkich namieiętnościach, •yÓAoę, xotoę, f££Voę, o bitwie, o dolegliwości, o biedzie i bo-iaźni, gdzie przmtn. ten iak u nas okropny ma wyobrażenie bardzo. Ztąd w rozumieniu istotnie złem: nieszczęśliwy^ biedny, pópoę, 11. 1S, 465. kłopotliwy, Od. 4, 441. w zn. czynn. okrutny, twardy, srogi, aivÓTaTE KpoviSyj, II. 4, 25. <xiva miewa Iłom. często iako pslw. bardzo, stra-