471 (6)

ze ślimaka przez ucho środkuje jest najefektywniej*/* w tym zakresie częstotliwości. Występują one wyłącznic w uszach będąc) eh w dobrym stanie fizjologicznym. Uszy z niewielkimi nawet zmianami patologicznymi pochodzenia ślimakowego me wytwarzają tych sygnałów. Analiza sygnałów wywołanej emisji otoakustyc/nej znajduje coraz szersze zastosowanie w diagnostyce słuchu jako czuły wskaźnik stanu fizjologicznego ślimaka.

Pomimo braku jakichkolwiek sygnałów wymuszających wiele uszu emituje dźwięki. które mogą być rejestrowane w zewnętrznym kanale słuchowym. Takie sygnały nazywane są spontaniczną emisją otoakusryrzną. Ich występowanie wskazuje po raz wtóry na istnienie wewnątrz ślimaka źródła energii, które może generować dźwięki. Jedną z dróg wyjaśnienia istnienia emisji otoakustycznej jest uwzględnienie motocycznych cech zewnętrznych komórek rzęskowych Jeśli spontaniczne wyładowania neuronów eferentnych docierają do pewnej grupy tych komórek. wywoła to ich chwilową depolaryzację i skrócenie ich długości. Skrócenie to spowoduje zmniejszenie odległości między błoną podstawną a Moną pokrywkową. a więc wytworzy zaburzenie ciśnienia w schodach bębenka i w schodach przedsionka Zaburzenie to dociera do okienka owalnego i moZc wprowadzić w drgania str/emiączko. które za pośrednictwem kowadełka i młoteczka przekaZe je na Monę bębenkow ą.

153.3. Nerw słuchowy

Zasadnicza część informacji o sygnale akustycznym dostępna w nerwic słuchowym pochodzi z wewnętrznych komórek rzęskowych. Do każdej z tych komórek dochodzi około 20 neuronów afcrentnych. przy czym każdy z nich dochodzi wyłącznie do jednej komórki. Dzięki temu informacja o aktywności wewnętrznych komórek rzęskowych transmitowana jest za pomocą 25-30 tys. neuronów stanowiących niezależne kanały informacji.

W odpowiedzi na ton wiele komórek rzęskowych jest aktywnych, jako że pobudzenie Mony podstawnej. rozumiane jako obw iednia jej wychylenia, nic jest ..punktowe** (porównaj krzywe strojenia, ryc. 15.15). Neurony dochodzące do pobudzonych komórek będą również wykazywały pewną aktywność, wyrażaną liczbą impulsów czynnościowych na sekundę Informacja o częstotliwości dźwięku jest zamieniana (kodowana) na pobudzenie określonej grupy neuronów dochodzących do komórek rzęskowych znajdujących się w określonych obszarach Mony podstawnej. Informacja o natężeniu dźwięku zawarta jest natomiast w liczbie impulsów czynnościowych neuronu na sekundę, czyli częstotliwości jego wyładowali. Nie ma jednak prostej zależności między natężeniem a liczbą impulsów czynnościowych w jednostce czasu.

Wzrost poziomu dźwięku, począwszy od bardzo małych wartości, prowadzi do wzrostu liczby wyładowań neuronów. Dla średnich wartości poziomu pewna liczba neuronów słuchow ych osiąga stan nasycenia: dalszy wzrost poziomu dźw ięku i powyżej 50 dB) me wywołuje zmiany ich aktywności. Wzrost poziomu natężenia

471