2. Ceramiczne — azbest, szkło, tlenki tytanu, glinu, magnezu, cyrkonu, krzemu.
3. Z pierwiastków niemetalicznych - węgiel, bor, krzem.
4. Złożone — borsic (rdzeń wolframowy 4> ok. 10 |xm pokryty borem, a następnie SiC), włókna wolframowe pokryte borem lub węglikami hafnu, tytanu, molibdenu, krzemu lub boru.
5. Z tworzyw sztucznych — Nylon, Kevlar (aramidowe) firmy Du Pont.
6. Węglikowe - SiC, B4C, HfC, MoC, TiC.
7. Ze związków międzymetalicznych — AUCu, Al3Ni, Ni3Nb. Poza tym włókna mogą być długie, ułożone równolegle (zwane
rovingiem) lub krótkie (cięte).
18.22. Jakie stosuje się kombinacje włókno-osnowa?
Możliwych kombinacji jest bardzo dużo. Najczęściej stosowane są zestawione w tabl. 18.1.
18.23. jakie są metody wytwarzania kompozytów włóknistych?
Jest wiele metod wytwarzania kompozytów włóknistych. Jest bardzo ważne, aby włókna nie pokryte materiałem osnowy nie stykały się ze sobą. Metody muszą być dostosowane do specyfiki włókien i osnowy. W przypadku osnowy z tworzyw sztucznych stosuje się zalewanie (wtrysk) włókien ciekłą żywicą, natryskiwanie, wytłaczanie lub nanoszenie pędzlem. Zalewanie i natryskiwanie może być także stosowane w przypadku osnowy metalowej lub ceramicznej (gips, cement). Oprócz tego wykorzystuje się nasycanie kapilarne, infiltrację ciśnieniową (patrz rys.
18.8) , nasycanie próżniowe. Natryskane plazmowo włókna lub pokryte elektrolitycznie prasuje się. Stosuje się także zwalcowywa-nie folii z ułożonymi między nimi włóknami równoległymi (rys.
18.9) . Kompozyt: drut stalowy-osnowa aluminiowa można wytwa-
Rys. 18.9. Schemat kompozytu wzmacnianego włóknami równoległymi przez zwalcowanie taśm: 1) walce, 2) rolki taśmy metalowej, 3) włókna odwijane z bębnów, 4) taśma kompozytowa (wg D.R. Askelanda)
479