47 (253)

			1
		RYBA

(żywe ryby) utrudnić poruszanie się w toni i ucieczkę. Ważne jest, żeby elementy wystroju barwą i fakturą nie odbiegały diametralnie od „szat” naszego podopiecznego. Zatem nie stosujmy jasnego żwiru i krzykliwych dekoracji. Otoczenie wyraźnie kontrastujące kolorystycznie z ciałem batracha będzie powodowało:

1.    brak możliwości wtopienia się w tło, a tym samym rzucanie się w oczy potencjalnej zdobyczy,

2.    nienaturalnie dużą ilość nieudanych polowań,

3.    odczucie dyskomfortu psychicznego (poczucie braku bezpieczeństwa).

Filtr musi być duży, a sprawnie działający zapewni oczyszczanie wody ze znacznych ilości produktów przemiany materii. Jeżeli zdecydujemy się na zastosowanie filtra wewnętrznego, wybierzmy model o możliwie najcichszej pracy. Napowietrzanie wystarczy symboliczne. Należy często podmieniać cześć wody (np. ^lA objętości zbiornika raz w tygodniu).

Woda

Po urządzeniu akwarium należy przygotować wodę i... tu zaczynają się znane „schody”. Wspomniano o bytowaniu ba-trachów w różnych środowiskach. Zatem jak dobrać odpowiednie parametry dla naszego pupila? Niemiecka literatura podaje temperaturę wody w zakresie 24-29°C. Uważam, że 25-26°C jest optymalna. Należy przy tym zwrócić uwagę, aby utrzymywać tę wartość na niemal niezmiennym poziomie (aby nie występowały znaczne zmiany ciepłoty wody). Zbyt niska lub wysoka temperatura będzie powodować odpowiednio: stany apatii lub nadwrażliwości na różne czynniki. zbyt mały lub nadmierny apetyt, zmniejszoną lub zwiększoną przemianę materii, stres itp. Twardość i pH w zasadzie nie są parametrami bardzo istotnymi (z tym, że woda oczywiście nie może być zdecydowanie kwaśna lub zasadowa). Najtrudniej ustalić odpowiednie zasolenie wody w akwarium. Jeżeli spotkamy batracha w sklepie zoologicznym, to z całą pewnością będzie ulokowany w słodkowodnym zbiorniku. Sprzedawca raczej nie udzieli nam odpowiedzi na temat właściwego dosalania wody. Nie mamy też pewności, skąd dokładnie pochodzi konkretny okaz, który ewentualnie chcielibyśmy kupić, tj. czy został złowiony w rzece, estuarium lub w morzu. Taka wiadomość mogłaby nas naprowadzić choć trochę na preferencje środowiskowe danego okazu. Jak zatem rozwiązać problem? Ryby owe są stosunkowo odporne na jakość wody. Jednakże nie jest wskazane trzymanie przez dłuższy czas batracha w słodkiej wodzie, choć wiadomo, że w naturze często się spotyka przedstawicieli tego gatunku w rzekach z tym, że nigdy nie spędzają tam całego życia. Przypadki takie to raczej swego rodzaju eskapady w „głąb lądu”, nietrwające zbyt długo. Wskazane jest utrzymywanie zasolenia wody na wyższym poziomie niż np. dla kolcobrzu-chów (Tetraodon sp.) i poskoczków (Periophthalmus sp.). Ale naprawdę nie chodzi tu o strasznie drobiazgowe odmierzanie wagą analityczną soli i obliczanie jej stężenia w promilach. Najlepiej przyjąć normę 6-8 łyżeczek (do herbaty) na każde 10 litrów wody (dla kolcobrzuchów i poskoczków: 1-2 łyżeczki = woda słonawa). Średnio przyjmuje się, że zawartość 1 łyżeczki równa się ok. 10 gramów, czyli do wody dla batracha wsypujemy ok. 60-80 gramów soli na 10 1. Najlepiej zastosować sól morską (dostępna w sklepach akwarystycznych). Z powodzeniem można użyć mieszanki zwykłej soli kuchennej (NaCl) i soli morskiej (pół na pół). W przypadku zbyt małej ilości soli w wodzie dość często dochodzi do niekorzystnych zmian, np. bieleje rogówka oczu, ciało traci prawidłowe wysycenie barw (sprawdzone na własnym okazie). Wówczas należy bezzwłocznie uzupełnić roztwór soli. Najbezpieczniej wykonać zabieg na zasadzie stopniowego dodawania soli, tzn. najpierw na każde 10 1 dokładamy 1 łyżeczkę soli. Jeżeli po dwóch dniach nie nastąpi poprawa — działamy ponownie tak samo. Brak poprawy po kolejnych dwóch dobach — znów 1 łyżeczka soli na 10 1 wody. Taki tryb postępowania ma na celu uniknięcie przesolenia wody. Z całą pewnością przeprowadzane zabiegi przyniosą pożądany skutek. O uzupełnieniu soli obowiązkowo trzeba pamiętać przy podmianie wody.

Pokarm

Suchy pokarm nie wchodzi w rachubę. Raczej trudno jest przyzwyczaić batracha do mrożonek. Niektóre osobniki po pewnym czasie (podobno) przyjmują mrożone serca wołowe lub krewetki. Nawet jeśli to się uda, należy ten rodzaj pokarmu stosować jako zastępczy lub uzupełniający, a nie jako zasadniczy. Większość osobników aprobuje wyłącznie żywy pokarm — zwłaszcza ryby. Wielkość zdobyczy dobieramy do rozmiarów naszego batracha. Podaje się zatem np. da-nio malabarskie, ukleje, karasie, płotki, gupiki, molinezje, pyszczaki itp. Z oczywistych względów nie wolno serwo-

V