48 49

Str. 48 Spis treści Gambit królewski

PRZYKŁADOWE PARTIE

W ostatnim rozdziale zapraszam do przestudiowania dziesięciu partii. Są one istotne dla pełniejszego zrozumienia treści broszury. Nie znalazły się one w tekście podstawowym aby go ponad miarę nie przeciążać.

Część partii została rozegrana przez graczy o głośnych nazwiskach. Pozostałe przez tych, którzy wzbogacili skarbnicę szachów będąc mniej znanymi zawodnikami.

Partia nr 1

Tartakower - Capablanca Nowy Jork 1924, runda 19

1 .e4 e5 2.f4 e:f4 3.Ae2 d5 4.e:d5 £\f6 5.c4 Pomysł sprawdzony już przez Tartakowera z dobrym skutkiem w tym samym turnieju w rundzie 1 w partii z Bogolubowem.

5.. .C6 6.d4 Ab4+! Bardzo ważne wtrącenie. We wspomnianej partii grano 6...c:d5 7j?,:f4 d:c4 (należy tak grać z uwagi na groźbę c5) 8.i:c4 Ab4+9.£c3 0-0 10.^ge2 Ag4 11.0-0 ^bd7 12.Wb3 Jt:c3 13.b:c3 i Ale-chin ocenił powstałą pozycję jako równą. Tartakower wygrał w 58. posunięciu skutkiem poważnego błędu przeciwnika w końcówce.

7.^1 Wymuszona odpowiedź. Po

7. £&3    £\e4 lub 7.Ad2    £®4

8. J.:b4? Wh4+ 9.g3 f:g3 z wygraną.

7.. .c:d5 8.A:f4_Alechin surowo

ocenia to posunięcie polecając 8.c5 wraz z wariantem 8...g5 9.£tf3 h6

10.h4 £)e4? 11.h:g5! ^g3+ 12.^42 £}:h1    13.®:h1 z rekompensatą.

Euwe zwraca uwagę na 9...£te4 zamiast pasywnego 9...h6. W ten sposób czarne zapobiegają posunięciu h4. Okazuje się, że po

9.. .€ie4 nie wolno 10.Wa4 + <£}c6

11. Ab5 Aa5 12.A:c6 b:c6 13.#:c6 Ad7 14.W:d5 Jcb5+. Białe zamiast

12. A:c6 powinny grać 12.£se5 i po 0-0 powstałaby gra w prawdziwie gambitowym stylu.

8.. .dc4! To naturalne posunięcie zawiera pułapkę, której Tartakower nie spostrzegł.

9.A:b8? Lepsze było z pewnością 9.JLc4 choć jest oczywistym, że białe straciły tempo (Ae2 i A:c4) i muszą ponieść konsekwencje.

Po 9Jk:b8 wydaje się, że czarne tracą figurę ale...

9.. .6.5!

11    7WW ' W//W    V/W//    V.

Jednocześnie broniąc przed ®a4+ i grożąc ^e3+.Jeśli np. 10 Af4, to Wf6 ponawiając groźbę.

10.&f2 Eb8 11.Ac4 0-0 12.£f3

Konieczne było 12.£:d5 W:d5

13.c3 z następnym £sf3 choć i w tym przypadku czarne zachowywały przewagę.

12.. . £if6 Nie można pozwolić na wymianę tak wspaniałej figury,

13. €ta3 b5 Czarne nie zadawalają się już zwykłym wygraniem pionka

13.. .A:c3 14.b:c3 £}e4+ 15.^?g1 &:c3 16.Wb3 foe4 17.2e1 £id6

14. Ad3_14.^:b5 a6 15.^c3 A:c3 16.b:c3£sg4+ 17.^g1 Hb2 z decydującym atakiem.

14.. . £>g4+ 15.^?g1 .Ś.b7 Goniec z olbrzymią siłą wchodzi do gry.

16.Af5 Ac3 17.bc3 £te3 Ofiara pionka po której wzrasta aktywność czarnych figur.

18.Ah7+ &h8 19.Wd3 Af3 20.gf3

£}d5 Najlepsze. Po 20...Wg5+ 21 ,^<żf2 2fe8 22.Ae4 i białe odpierają atak.

Białe nie mają gdzie schować swego króla i to przesądza o wyniku partii.

21.jk.e4 £*f4 22.Wd2 Wh4 23.<&f1

Przygotowując Wf2 ale jest już za późno.

23.. . f5 24.Ac6 Sf6 25.d5 Sd8

Kończące uderzenie. Grozi H:c6.

26.Hd1 H:c6 27.d:c6 H:d2 28.H:d2 foe6 29.Sd6 Wc4+ 30.&g2 We2+

0:1

Partia nr 2 Iwanczuk - Pi ket Linares 1997

Warto zobaczyć jak gra gambit królewski jeden z jego nowych „rycerzy” am. Iwanczuk. Tak więc gambit królewski w najnowszym wydaniu i elitarnym towarzystwie!

I. e4 e5 2.f4 ef4 3.£.c4 c6!?

Może prowadzić z przestawieniem posunięć do kontynuacji rozpatrywanej w tekście podstawowym lub stanowić samodzielną kontynuację jak w przypadku poniższej partii. Białe mają możliwość nie dopuszczenia do d7-d5 grając We2. Pamiętamy, że przy rozpatrywaniu

3.. €^f6 często mieliśmy do czynienia z We2 i nie było ono dla czarnych groźne. Głazków i Estrin zbywają

3.. .c6 tylko tym jednym posunięciem Nie należy jednak zapominać, że minęło 11 lat od czasu wydania ich książki „Korolewskij Gambit”.

Dodajmy, że w M.C.O wydanej dwa lata temu powtórzono tą ocenę bez jakiegokolwiek komentarza. W partii Wall - Fergusson, Rotterdam 1997

na 4.We2 czarne grały 4...Ae7 5.<af3 d5 6.e:d5 c:d5 7.Ab5+ ^c6 8.d4 <£f6 9.0-0 0-0 10.A:f4 z niewielka przewagą białych.

Jak jednak słusznie zauważa Wall można grać 6...£sf6 7.0-0 0-0 z dobrą grą czarnych np.: 8.d:c6 £l:c6 9.c3 Ag4 10.d4 jk,d6 i białe mają problemy z uzasadnieniem pozycji We2.

4.&C3 d5

Po 4...£tf6 można było przejść do znanych nam wariantów.

Zbyt pasywne jest natomiast 4...£\e7 5.W3! £ig6 6.d4 Ab4 7.^ge2 0-0 8.0-0 H6 9.e5 We7 10.i.:f4 £tf4

II. £\:f4 d5 12.e:d6 ^idG z wyraźną przewagą białych Planinć - Mata-nović, Lubiana 1969.