49 (304)

wych sprzężeń zwrotnych o regulowanych parametrach pozwala na dopasowanie regulatora do różnych typów sprzęgieł i wykorzystanie układu napędowego do dowolnej maszyny napędzanej. Schemat blokowy pokazano na rys. 23.7.

Silnik

		Wzmacniacz		Sprzęgło	co2
Y_		magnetyczny
				Prądnica
				tachometryczna

Rys. 23.7. Schemat blokowy układu ze wzmacniaczem magnetycznym

23.1.3.3. UKŁAD ZE WZMACNIACZEM TYRYSTOROWYM

Na rysunku 23.8 przedstawiono schemat zamkniętego układu stabilizacji prędkości kątowej z prostym wzmacniaczem tyrystorowym w postaci mostka jednofazowego.

Taki schemat połączeń diod i tyrystorów, wprawdzie komplikuje nieco układ wyzwalający (impulsy podawane na bramki muszą być oddzielone galwanicznie), ale eliminuje

Rys. 23.8. Automatyczna stabilizacja prędkości kątowej w układzie ze sprzęgłem wiroprądowym

i wzmacniaczem tyrystorowym

Ti, T₂ - tyrystory, D_lt D₂ - diody.

0

dodatkową diodę rozładowczą. Rozładowanie energii pola magnetycznego wzbudzenia sprzęgła następuje przez diody D\ i Z>2. Tyrystory przewodzą w zakresie kątów 180 —a w każdym półokresie; diody natomiast przewodzą w szerszym zakresie kątów, a mianowicie 180 +a. Dzięki transformatorowemu oddzieleniu impulsów zapłonowych udało się wykorzystać jeden układ zapłonowy do sterowania dwóch tyrystorów, a zastosowanie tranzystora jednozłączowego jeszcze bardziej upraszcza układ zapłonowy. Żądaną prędkość kątową układu zadaje się potencjometrem umieszczonym w przekątnej mostka nieliniowego, z którego sygnał podaje się na układ zapłonowy. Układ obciążano jak poprzednio do wartości momentu 1,5M_n. Uzyskane charakterystyki mechaniczne przedstawiono na rys. 23.10. Stosunkowo mała dokładność stabilizacji większych prędkości kątowych wynika z mało precyzyjnego dobrania rezystancji dzielnika oporowego R_x R₂. Schemat blokowy przedstawiono na rys. 23.9.

326