4 (1553)

7.    Podwyższyć wartość obciążenia do P2 ~ 600 N i odczytać wartość ugięcia f2.

8.    Odciążyć próbkę do sity o wartości około 100 N.

9.    Powtórzyć dwukrotnie czynności od 4 do 6.

10.    Obliczyć przyrosty ugięcia Af (wzór 5) dla trzech kolejnych cykli pomiarowych.

11.    Obliczyć średni przyrost ugięcia

12.Obliczyć moment bezwładności I_z przekroju belki.

13. Obliczyć moduł sprężystości E drewna za pomocą wzoru (3).

5.2.    Wyznaczanie modułu sprężystości aluminium przy zginaniu

Przeprowadzić ćwiczenie jak w punkcie 5.1, przyjmując następujące wartości siły obciążającej próbkę:

Pi = 200 N P₂ = 800 N.

5.3.    Pomiar strzałki ugięcia belki

1.    Zmierzyć wymiary przekroju poprzecznego belki.

2.    Rozsunąć podpory w maszynie wytrzymałościowej tak, aby ich rozstaw 1 spełniał warunek 1 > 12 h.

3.    Umieścić czujnik zegarowy pod belką i wyzerować go.

4.    Obciążyć belkę siłą o wartości P podanej przez prowadzącego zajęcia i odczytać wartość ugięcia f_r.

5.    Odciążyć całkowicie belkę, wyzerować czujnik.

6.    Powtórzyć dwukrotnie czynności 4 i 5.

7.    Obliczyć ugięcie średnie f_r

w    '    .    .    •    •    •    ‘    '    '    ■    '    .    •

Ćwiczenie 5.3 wykonać dla kilku belek wyznaczonych przez prowadzącego zajęcia.

5.4.    Obliczanie strzałki ugięcia belki

1.    Obliczyć moment bezwładności /_z przekroju dla belek badanych w punkcie 5.3.

2.    Obliczyć za pomocą wzoru (1) strzałkę ugięcia belek, przyjmując wartości i /jak w punkcie 5.3 oraz wartości E dla drewna i aluminium wyznaczone w ćwiczeniach 5.1 i 5.2.

5.5.    Porównanie ugięcia rzeczywistego z obliczeniowym

Porównania dokonać za pomocą wzoru (6).

6. Zakres sprawozdania

cele ćwiczenia,

-    wzory na f i E,

tabele z wynikami pomiarów i obliczeń,

-    analiza wyników badań i wnioski.