4 (2259)

A2

Al

B2

BI

Przykład ćwiczeń specjalnych przygotowujących do gry „jeden przeciwko jednemu”

Będą to wszelkie ćwiczenia charakteryzujące się strukturalnym podobieństwem do zadania startowego. Chodzi tu o zbieżność zewnętrznej i wewnętrznej struktury ruchu bądź jego głównych faz czy elementów. Ćwiczenia te kształtują gotowość do wykonania specyficznego działania ruchowego w czasie uwarunkowanym warunkami danej dyscypliny [Sozański 1993]. Pod tym pojęciem określa się wszelkie gry „jeden przeciwko jednemu”, które będą łączyły w/w ćwiczenia o charakterze wszechstronnym i ukierunkowanym wraz z wykorzystaniem poszczególnych elementów techniki dążące do praktycznego rozwiązania tej sytuacji.

Ćwiczenie 1.

Gra „jeden przeciwko jednemu” do pola rożnego. Atakujący stara się wprowadzić piłkę do pola rożnego. Po odbiorze zmiana ról.

Przykład ćwiczeń ukierunkowanych przygotowujących do gry „jeden przeciwko jednemu”.

Będą to wszelkie ćwiczenia, które charakterem wykonania, fragmentami albo całością struktury zewnętrznej lub wewnętrznej czy wymaganiami funkcjonalnymi zbliżone są do działania startowego [Sozański 1993]. Do działań o tym charakterze zaliczymy wszelkie ćwiczenia i zabawy z piłką łączące wykorzystanie ćwiczeń o charakterze wszechstronnym wraz z poszczególnymi elementami techniki wykonywanymi w warunkach zbliżonych do gry „jeden przeciwko jednemu”.

Ćwiczenie 1.

Ćwiczący w wyznaczonych parach współzawodniczą na ograniczonym polu gry.

- Kto dłużej utrzyma się przy piłce? Po stracie piłki zmiana.

Zabawa jak wyżej, ćwiczący w wyznaczonych parach współzawodniczą na ograniczonym polu gry (np. pole karne) - pary w jednym polu gry.

Ćwiczenie 3.

Ćwiczący w wyznaczonych parach współzawodniczą. Ćwiczący A1, A2, A3, ...mają za zadanię przeprowadzić piłkę przez linię (np. linia środka boiska). Ćwiczący B1, B2, B3, ...starają się wybić lub przechwycić piłkę. Każda para ćwiczy razem (Al—>B1...).

Ćwiczenie 2.

Gra „jeden przeciwko jednemu” na jedną bramkę. Zawodnik A stara się zdobyć bramkę z odległości minimum 2 m. Gdy zdobędzie - dalej atakuje, gdy nie - zmiana ról. Można grać na czas. Zwycięża ten, który strzeli więcej goli.

Nauczanie gry „jeden przeciwko jednemu” w formie fragmentów gry.

Gra jest zbiorem występujących równocześnie sytuacji wyznaczonych poprzez aktualnie realizowany cel gry, wybrany sposób działania, sektor gry, aktualny wynik i czas gry [2].

Przyjęte kryteria, w tym głównie cele gry, sektor gry oraz sposoby ich osiągania, pozwalają na wyznaczenie sytuacji występujących w grze w piłkę nożną. Sytuacje te powinny stanowić podstawę wyznaczania zadań i środków treningowych.

a)    „jeden przeciwko jednemu” względnie niezależnie od współdziałania

b)    „jeden przeciwko jednemu” w połączeniu ze współdziałaniem (2x2, 3x3, 4x4, 5x5, ...).

W pracy tej poruszono problemy nauczania gry „jeden przeciwko jednemu” względnie niezależnie od współdziałania, które możemy podzielić na sytuacje.

9