52 (251)

Statystyczna próba rozciągania

Podstawcwą próbą badania do wyznaczenia własności mechanicznych metali jest statyczna próba rozciągania metali, ujęta w normie EN 10002-1:2001 (poprzednio PN-91/H 04310).

Próby te realizowane są w najprostszym stanie naprężeń, jaki powstaje przy jednoosiowym rozciąganiu. W wyniku otrzymujemy informacje o własnościach wytrzymałościowych i plastycznych badanych materiałów.

Zalety:

>    prostota wykonania próby,

>    uzyskanie prawie jednorodnego stanu naprężenia w rozciąganej próbce aż do pewnego etapu trwania próby, co pozwala na wyznaczenie wielu podstawowych wartości charakteryzujących mechaniczne vtfasności materiałów,

>    możliwość obserwowania próbki przez cały czas trwania badania, aż do momentu jej zniszczenia,

>    jakościowa i ilościowa ocena procesu rozciągania.