4. Badanie własności mechanicznych - próba rozciągania.
Próba rozciągania, metoda badania w temperaturze otoczenia. Wykresy rozciągania dla matehału
• wykazującego wyraźną granicę plastyczności
• bez wyraźnej granicy plastyczności
• o dużej plastyczności
• kruchego
Granica sprężystości, granica proporcjonalność, wyraźna granica plastyczności, umowna granica plastyczności, granica wytrzymałości na rozciąganie. Rzeczywisty wykres rozciągania. Rodzaje próbek. Krotność. Naprężenie, odkształcenie, wydłużenie, przewężenie, prawo Hook'a, moduł Young'a. Wymagane umiejętności: obsługa suwmiarki, obsługa programu Microsoft Excel.
Wykres rozciągania uzyskuje się podczas wykonywania próby wytrzymałościowej (próba rozciągania) wykonywanej na specjalnie przygotowanej próbce lub bezpośrednio na odcinku pręta.
<N
Poszczególne punkty na wykresie oznaczają:
A - granicę proporcjonalności (granica stosowalności prawa Hooke'a),
B - granicę sprężystości - w praktyce przyjmuje się, że leżące w pobliżu siebie punkty A i B mają jednakową wartość:
C,D - granicę plastyczności Re,- wyraźnie widoczna na wykresie rozciągania i łatwa do wyznaczenia tylko dla niektórych materiałów , np. stali niskowęglowych.
K - granica wytrzymałości na rozciąganie Rm (doraźna wytrzymałość materiału).
Wytrzymałością na rozciąganie Rm jest to iloraz maksymalnej siły rozciągającej Pmax uzyskanej w procesie rozciągania próbki przez pole AO przekroju początkowego próbki.
Umowna granica plastyczności R0,2 - naprężenie odpowiadające działaniu siły rozciągającej, wywołującej w próbce wydłużenie trwałe wynoszące 0,2% długości.