54 (217)

Nastanie

chrześcijaństwa

W roku 830 Ludwik Pobożny, cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego wysłał do Skandynawii misjonarza, by nawrócić Normanów na wiarę chrześcijańską. Miał nadzieję, że jako ochrzczeni, wikingowie przestaną napadać na klasztory i miasta w Europie. Misjonarz ten został jednak zaatakowany, zanim jeszcze zszedł na ląd.

Kościół katolicki zabraniał swym wyznawcom handlu z poganami, więc wikińscy kupcy zgadzali się na znak krzyża (prima signatio). Świadczyć to miało o "zainteresowaniu" chrześcijaństwem i tym samym umożliwić wzajemną wymianę towarów. Tymczasem wikingowie w dalszym ciągu czcili dawnych bogów i przyjmowali chrześcijaństwo tylko wówczas, kiedy zmusili ich do tego ich królowie.

Olaf Tryggvason, król Norwegii w latach 996 -1000, wprowadził chrześcijaństwo do Norwegii, Grenlandii i na Orkady. W roku 1000 zażądał, żeby nową wiarę przyjęła również Islandia. Po zagorzałej

—

BA

*>■    -    i

$ /

■ Js- JzSr V    3;.

v.

'*■ ''    1 --i,!

SU I*

wW-

Stoi

A

mi