554 555 (2)

itwowy wymaga zastosowania zbyt cienkiego przewodu i dlatego przy ta* kiej indukcyjnoŚci stosuje się zazwyczaj uzwojenie wielowarstwowe. Dla dławików wielowarstwowych nadaje się przewód typu PEŁSZO, przy którym dławik ma małą pojemność własną i nie powstają w nim zwarte zwoje W celu zmniejszenia pojemności własnej dławików wielowarstwowych ich uzwojenia dzieli się na 3... 5 sekcji o konwencjonalnym uzwojeniu lub uzwojenie typu „uniwersał" (rys. 11-lSb).

Konstrukcyjne obliczanie dławika korekcyjnego rozpoczyna się od wyboru jego konstrukcji oraz wymiarów. Jeżeli wzmacniacz ma wymiary miniaturowe, to przyjmuje się wymiary zbliżone do dolnej granicy, przy wykonaniu konwencjonalnym — średnie lub zbliżone do granicy górnej. Liczbę zwojów dla konstrukcji jednowarstwowej dławika oblicza się na podstawie wzoru

6 7    /

LM+2,221)    0134)

gdzie L — indukcyjność dławika w mikrohenrach, dii — jego wymiary w centymetrach.

Średnicę przewodu uzwojenia w izolacji oblicza się w tym przypadku na podstawie wzoru

^aWmm) *

(11.35)

Po dobraniu typu przewodu dobiera się najbliższą średnicę znormalizowaną, następnie przeprowadza się dokładne obliczenia przeliczając długość uzwojenia oraz podstawiając dokładną wartość do (11.34). Nie należy stosowść przewodów o średnicy mniejszej niż 0,07...0,08 mm, ze względu na ich małą wytrzymałość mechaniczną. Jeżeli w wyniku obliczeń otrzymamy średnicę nieco mniejszą, zwiększa się wartość d lub l i wykonuje się obliczenia ponownie.

Jeżeli indukcyjność jest większa niż 100...200 pH, średnica przewodu przy uzwojeniu jednowarstwowym wypada dużo mniejsza niz założony zakres, dlatego dla takich dławików stosuje się uzwojenie wielowarstwowe. Średnicę rurki dla dławika wielowarstwowego dobiera się tak jak dla dławika jednowarstwowego; zakładając zewnętrzną średnicę uzwojenia d, oraz jej długość 1 oblicza się liczbę zwojów uzwojenia z zależności

to = ł/L(d + 31 + 3,33a)    (11.36)

a

gdzie L — indukcyjność dławika w mikrohenrach i a — grubość uzwojenia w centymetrach, równa połowie różnicy ich średnic zewnętrznej d, i wewnętrznej d». Pozostałe parametry podane również w centymetrach podane są na rys. ll-18b.

Zależność (11.36) jest wystarczająco dokładna, jeżeli odległość między sekcjami jest dużo mniejsza niż szerokość sekcji. Jeżeli tak nie jest, liczbę zwojów otrzymuje się nieco większą. Po obliczeniu liczby zwojów dobiera się typ przewodu na podstawie normy, tak aby uzwojenia zmieściły się w założonych wymiarach. Po dokładnym obliczeniu wymiarów przelicza się liczbę zwojów, podstawiając do wzoru (11.36) wymiary dokładne.