55 (100)

DbiUil

ram - ipfip

Ełlli?    ^T ^ ^ Q D S? ^    ^ Limit wydruku: 10

7. Ł*n«'. 4..-c«. ,v/»-U<uł».)n' KUS ŁU*l.J40l-4». < t, WN 1'fcK 2fcW

menlów gruboziarnistych (powierzchnia właściwa < 2S<)0 cnr/g) z powodu niskiej wodo-więzliwości i z drobnoziarnistych (p.w. > -4500 cm^:/g) z powodu nadmiaru wody.

Najkorzystniejsza jest sytuacja, gdy każde ziarenko cementu jest oddzielone od innych i otoczone warstewką wody Im warstewki są cieńsze, tym właściwości teologiczne są stateczniejsze w czasie, a cała masa zaczynu jest bardziej jednorodna. Odległość ziaren od siebie (d) można w przybliżeniu obliczyć z wzoru

d = 210‘ —^C~';¹² [pm]

S - powierzchnia właściwa cementu w m^: kg ustalona metodą Blainc a.

(3.1)

W,|dtnVkg cementu!    d l/rm|

3.1 Konieczna ilość wody zarobowej (W - W + W*) w zależności od WC dla cementów o uziarniL-mu O = 30ftm. ale różnej wodtóadnoicj normowej (w„) 1 - W, dla w, = 0.2. f - W dla w₀ - 0.2. 2 - W, dla w„ = 0.3. 2‘ - W. dla w„ = 0,3; W, - ilość wody do otulenia ziaren; W - ilość wody do wypełnienia pozostałych pustek. U - średnia odległość między ziarnami cementu, równa średniej średnicy ziaren (mediana)

Wielkość 0.12 uwzględnia wodę zawartą między ziarnami będącą nadmiarem poza warstwą o grubości d, Odległości ziaren od siebie charakteryzuje rys. 3 I

W tablicy 3.1 przytoczono przykład oddziaływania upływu czasu na graniczny opór płynięcia zaczynu (z,) z cementu portlandzkiego niskiej wytrzymałości, średniej mialko-ści ok 27(10 cnr/g, o początku wiązania po 120 minutach.

Wniosek z przykładu jest oczywisty, że należy możliwie jak najszybciej ułożyć i zagęścić mieszanki cementowe w miejscu przeznaczenia.

Tablica 3.1. ftzyklad zmiany granicznego oporu płynięcia zaczynu (r_{)

'/.Krya u W/C •	r, |P»| po upływie minut:
	10	bO	ISO	360
025	towar	15 000	10'	i<r
0.45	500	KIHt	5000	w

44

Itelix iLibrary Reader

F* Beton i jego technolo..,

\j 54 - Paint