,47.
Tworzywa te, zwane także poliestrami nasyconymi (SP), są to polimery, w których łańcuchu występują wiązania estrowe -C-O-0
>
S
Tworzywa te były początkowo stosowane wyłącznie do produkcji włókien i folii. Później także w charakterze materiałów konstrukcyjnych. Są znane dwie odmiany: etylenowa (PET) -Elana i butylenowa (PBT) (obecnie wytwarzana w większości) różniące się głównie temperaturą i szybkością krystalizacji. W przypadku PET temperatura wtrysku powinna być wyższa (140°C), a PBT niższa (60°). Niska odporność na pełzanie sprawia, że stosuje się napełniacze (włókna szklane). Zakres temperatury pracy wzrasta wówczas do 130+170°C. Poliestry termoplastyczne wykazują dużą odporność na działanie substancji organicznych, rozcieńczonych kwasów i roztworów soli, nie są odporne na stężone kwasy, roztwory alkaliczne i węglowodory chlorowane. Obecnie wytwarzane są zmodyfikowane odmiany poliestrów termoplastycznych o lepszych własnościach (aromatyczne, kopolimery, elastomery, krystaliczne), z których mogą być formowane części maszyn (koła zębate, elementy łożysk, zasuwy, pompy wodne, artykuły gospodarstwa domowego, sprzęt medyczny, butelki na napoje, ramy i obręcze rowerów, klamki, galanteria elektrotechniczna, elementy samochodów). W Polsce wytwarza się PET z włóknem szklanym pod nazwą Elit, modyfikowany kauczukiem (.Elitel) i włókna (Elana), Dacron (USA), Terylene (Anglia).
Duroplasty dzieli się na tworzywa termoutwardzalne i chemo-utwardzaln e.
Tworzywami termoutwardzalnymi są te, które podlegają sieciowaniu w wyniku podgrzania. Należą do nich fenoplasty (PF), tworzywa aminowe (MF) i mocznikowe (UF).
Są to duroplasty, w których sieciowanie następuje pod wpływem reakcji chemicznej z utwardzaczem. Należą do nich żywice poliestrowe (nienasycone), epoksydowe, silikony i poliuretany.