1) Ketony nie redukują roztworów Tollensa i Fehlinga.
2) Większość aldehydów barwi odczynnik Schiffa na czerwono a ketony nie (odczynnik Schiffa jest to odbarwiony za pomacą S02 roztwór fuksyny).
3) Utlenianie ketonów do kwasów zachodzi dużo trudniej niż aldehydów i zawsze z rozerwaniem łańcucha węglowego.
4) Ketony nie przyłączają amoniaku.
5) Ketony rzadko polimeryzują.
6) Ketony nie tworzą trwałych hydratów
Do około 2 ml następujących roztworów: 1-alkoholu jednowodoi" tlenowego, 2-alkoholu wielowodorotlenowego, 3-ketonu, 4-aldHiy du, 5-heksozy, 6-disacharydu i 7-polisacharydu, dodać około I im* roztworu NaOH i kilka kropli roztworu CuS04. Zaobserwować /min ny zachodzące w probówkach, ogrzać i ponownie obserwować
.1) Do roztworów 1 - 6 z poprzedniego doświadczenia dodać 1 ml loztworu K2Cr207 i trochę roztworu H2S04. Obserwować zachodzące procesy.
li) I 'rzygotować odczynnik Tollensa:
/mieszać roztwór AgN03 z roztworem NaOH, uzyskany osad lozpuścić dodając stężonego roztworu amoniaku. Do około 1 ml l.ik przygotowanego odczynnika, dodać kilka kropli roztworów ketonu, aldehydu, heksozy i disacharydu z poprzedniego doświadczenia oraz roztworu pozostałego po inwersji •acharozy.
H).'()% roztwór sacharozy rozcieńczyć dwukrotnie wodą, wlać do miki polarymetru i zmierzyć kąt skręcenia płaszczyzny światła npolaryzowanego oco. W kolbie stożkowej zmieszać lf» ml 20% roztworu sacharozy z taką samą ilością roztworu HCI
■ 11 stężeniu 2 mol/l. Zmieszane roztwory przelać do rurki i •mierzyć a* po czasie t (licząc od momentu zmieszania). UiiKtępnie dokonać 5 pomiarów co 600 sekund. Po ostatnim (inmlarze użyć zinwertowaną sacharozę do doświadczenia 2b.
»<i i 'liliczenia:
1 m diczyć a°o = ao(0.44-0.005t') a następnie stałą szybkości inwersji sacharozy k dla każdego pomiaru.
1 k ■ 2.303/t Ig [(oto - a°a)/(ax- (*»)]. t' =20° C.
117